Hongarije blokkeert de anti-Russische sancties van de EU niet, maar stelt zijn medialandschap wel wagenwijd open voor het Russische oorlogsnarratief. Wat zit achter deze ogenschijnlijke paradox?

Een land dat oorlog wil voeren en internationale sancties opgelegd krijgt, moet het geld érgens blijven halen. Rusland heeft al decennialang banden met de georganiseerde misdaad. Samenwerken met criminelen blijkt essentieel om de Russische economie veilig te stellen.

Nu er plannen zijn om in Den Haag een centrum op te richten om oorlogsmisdaden in Oekraïne te vervolgen, gaan er ook steeds meer stemmen op die stellen dat de wereld fundamenteel anders moet reageren op dit soort misdrijven. 

“Terrorisme” en “poging tot staatsgreep”: dat is de breed gedeelde conclusie onder de autoriteiten en journalisten na de bestorming van overheidsgebouwen door duizenden aanhangers van Jair Bolsonaro. De ideologie van de Braziliaanse oud-president zit sindsdien in het verdomhoekje.

83 landen ondertekenden recent een nieuw internationaal akkoord tegen het gebruik van explosieve wapens in bevolkte gebieden. Dat blijkt hoognodig: maar liefst 9 op de 10 slachtoffers van bombardementen in bewoond gebied blijken burgers te zijn. MO* legde de impact van de bommenoorlog onder de loep.

De Poolse regering bouwt een nieuwe muur op de grens met de Russische exclave Kaliningrad. Via de oostelijke landsgrens, die met Belarus, proberen vluchtelingen en andere migranten intussen nog altijd de Europese Unie binnen te komen. ‘Het zullen deze winter opnieuw schrijnende taferelen worden.’

Twee politiek-militaire fenomenen zitten de laatste jaren in de lift: geprivatiseerde oorlogsvoering en het ultranationalistisch extremisme in Rusland. De uitvloeiing daarvan is de beruchte Wagner Group, het private militaire bedrijf dat officieel niet eens bestaat.

Gebruiken Marokko en Algerije onafhankelijkheidsbewegingen in een geopolitiek steekspel voor meer macht in de regio? Polisario in de Westelijke Sahara kan al langer rekenen op Algerijnse steun, en nu volgt ook de Riffijnse beweging. Omgekeerd steunt Marokko de Kabylische zaak in Algerije.

Minstens 20.000 jongeren migreren jaarlijks uit Bosnië en Herzegovina naar West-Europa. Ze hebben genoeg van de politieke corruptie en economische onzekerheid. Wie migreert is vooral hoogopgeleid en heeft de “juiste” etnische achtergrond. ‘Een Kroatisch paspoort opent zoveel meer mogelijkheden.’

Hoe gaat het in Afghanistan? Sinds de machtsovername door de Taliban in augustus 2021 is informatiegaring er moeilijker dan ooit, maar makkelijk was het nooit. MO* dook in verschillende rapporten die sinds de machtswissel in augustus 2021 verschenen.

Na het geweld in Irak volgt de politieke status quo. Maar sjiieten zijn er nog steeds boos dat hun leiders beter voor zichzelf zorgen dan voor hen. Politiek analist Sajad Jiyad ziet geen oplossingen op lange termijn. Toch niet met een politiek systeem waarin alle partijen samen de koek onder elkaar verdelen.

Welke richting gaat Angola uit en hoe historisch worden de komende verkiezingen van eind augustus? ‘Voor het eerst in drie decennia hebben de Angolezen een reële kans om te bepalen wat voor soort staat en samenleving ze willen.’