Over geen enkel continent bestaan zoveel vooroordelen als over Afrika, ziet journalist Dipo Faloyin, die opgroeide in Lagos, Nigeria. In zijn boek Afrika is geen land maakt hij korte metten met de hardnekkigste stereotypes. ‘Mensen praten over Afrika alsof het één land is.’

In 2007 zag de feministische organisatie BOEH! (Baas Over Eigen Hoofd) het levenslicht. Al vijftien jaar gaat BOEH! de strijd aan met overheden, scholen en organisaties die meisjes en vrouwen met een hoofddoek uitsluiten. Ida Dequeecker en Samira Azabar schreven een boek over de geschiedenis ervan.

Is de strijd tegen racisme gestreden? MO* sprak met twee generaties activisten: diversiteitsexpert Omar Ba en Kif Kif-voorzitster Sarah El Massaoudi. ‘We moeten verbindingen leggen met mensen die zich inzetten voor zaken waarbij mensenrechten centraal staan, zoals gendergelijkheid of klimaat.’

‘Het is jammer dat veel sociaal werkers zo stil en volgzaam zijn', vindt sociaal werkster Rukhsana Zubair. Zij maakt als brugfiguur in Bredene de verbinding tussen ouders, de school en de buurt. 'Het is net belangrijk dat mensen hun mening durven geven en met hun eigen ideeën komen.’

Dat een kleuter geen verschillen tussen mensen ziet, is een fout denkbeeld, stelt onderzoekster Judi Mesman. ‘Kinderen zien wel degelijk dat sommige mensen er heel anders uitzien dan zijzelf. Als je daar als ouder nooit over praat, dan kweek je pas vooroordelen.’

Om te vermijden dat we de toekomstkansen van een hele COVID-generatie hypothekeren, roept hoogleraar emeritus Ides Nicaise (KU Leuven) op tot een visionair inhaalprogramma. ‘Enkel als we garanderen dat sociaal kwetsbare groepen niet achterblijven, is digitalisering van het onderwijs een goede zaak.’

Hij is wel eens voor verrader uitgemaakt: de van oorsprong Jamaicaanse Wayne Modest is directeur van vier Nederlandse musea met een koloniale erfenis én roofkunst in de collectie. Die moet wat hem betreft zo snel mogelijk terug. ‘Er is veel ongeduld.’

Psychologe Birsen Taspinar begeleidt mensen met trauma’s. Veel patiënten vertellen haar over de diepe wonden van racisme. Die ziet ze ook als onderzoekster, wanneer ze ouders met migratieroots bevraagt over racisme en discriminatie. ‘Ik heb wel eens het gevoel dat ik vecht tegen de bierkaai.’

Mogen westerlingen geen films over Afrika of vluchtelingen meer maken? Jawel, zegt directeur Orwa Nyrabia van het International Documentary Festival Amsterdam (IDFA). Maar waarom vinden Europeanen dat zij de westerse blik het beste kunnen bekritiseren? ‘Met macht moet je niet koketteren.’

Luisteren naar de verhalen van vluchtelingen, in hen geloven: het is een concrete leidraad voor alle mensen die vluchtelingen bijstaan in hun zoektocht naar een nieuwe toekomst. MO* had diepgaande gesprekken met drie vluchtelingen uit Syrië, Afghanistan en Venezuela.

De redactie van MO* trekt er deze zomer op uit (in eigen land). En dat doet ze niet alleen. Elien Spillebeen trok met scenarist Raf Njotea naar de expo Congoville in het Middelheimpark. ‘Soms vertrek je vanuit clichés. Dan is het de vraag of je die wil bevestigen of ontkrachten.’

Met dank aan de piepjonge uitgeverij Wilde Haren vond het bekritiseerde Meulenhoff een nieuwe vertaler voor het beroemde gedicht van Amanda Gorman. Wie schuilt er achter Wilde Haren? ‘Wij streven naar échte representatie.’