In het noordoosten van Cambodja wonen meer dan 20 etnische groepen, elk met een eigen verhaal, aparte gebruiken, godsdiensten en soms een eigen taal. Moeten etnische tradities beschermd worden als cultureel erfgoed of is dit een verloren strijd tegen ‘de vaart der volkeren’?

Wie het verleden beheerst, bepaalt de toekomst. Dat maakten de hoogoplopende debatten over de Vlaamse canon en Het Verhaal van Vlaanderen duidelijk. Ook in India woedt de geschiedenisstrijd. Net zoals bij ons gaat die over wie herinnerd of geschrapt wordt.

Alle gearrangeerde huwelijken ten spijt: in India geraken koppels steeds vaker spontaan (online) aan de praat. Zeker ben je echter nooit. Wie snel moet beslissen of iemand wel betrouwbaar is, schakelt daarom graag hulp in. Van een huwelijksdetective, bijvoorbeeld.

Gewone mensen bestaan niet. Dat bedacht Gie Goris zich keer op keer na de tientallen gesprekken die hij de voorbije maanden had met “gewone Afghanen” in Antwerpen. ‘De Afghaanse gemeenschap in Antwerpen bestaat niet’, wist ook een van hen.

Steeds meer geliefden in India kunnen elkaar ontmoeten op school, op de werkvloer of via sociale media. Gearrangeerde huwelijken staan daardoor op de helling. Maar dat wil niet zeggen dat een huwelijk uit liefde makkelijk aanvaard wordt. Het kastenstelsel blijft een hinderpaal voor liefdespaartjes.

Voor niet-begeleide minderjarige vluchtelingen is het vaak moeilijk om een plekje te vinden in België. Volgens de leerlingen en leerkrachten van het Stedelijk Lyceum Offerande in Antwerpen brengt OKAN soelaas.