Op basis van de ziekenhuisopnames en oversterfte lijkt het wel alsof Senegal echt gespaard blijft van corona en de vele golven in het Westen, schrijft wereldblogger Halewijn Timmerman, die in het land woont. ‘Maar in de realiteit is zowat iedereen om mij heen ziek.’

Al die jaren in Afrika leefde Wereldblogger Ivan Godfroid in de overtuiging dat hij resistent was tegen malaria. Nu blijkt het tegendeel: het is de malariaparasiet die resistent is geworden tegen onze medicijnen.

We mogen niet alleen vanuit lichamelijk welzijn of economisch standpunt naar deze crisis kijken, meent psycologe Sofie Leemans. Het mentale welzijn mag niet worden onderschat. Dat merkte ze op professioneel vlak, in haar eigen online praktijk, maar zeker ook privé, terwijl ze de lockdown in haar eentje vanuit Zuid-Afrika meemaakte.

Het einde van de ebola-epidemie is geen aanleiding tot vieren, daarvoor is er te veel fout gegaan. Maar misschien is het toch dankzij ebola dat corona niet doorbreekt in Butembo, mijmert wereldblogger Ivan Godfroid.

Waren de voorspellingen uitgekomen, dan zou het aantal coronadoden in Afrika nu al hoger moeten liggen dan in de Verenigde Staten. Waarom gebeurt er geen gericht onderzoek naar de reden waarom dat niet zo is?, vraagt wereldblogger Ivan Godfroid zich af.

De Senegalese autoriteiten konden zeer snel leren van de corona-escalatie in China en het gebrek aan leiderschap in de Europese Unie. Corona kan de klassieke verhoudingen in Senegal tussen de vaak witte gever en de zwarte ontvanger breken, bedenkt blogger Halewijn Timmerman zich.

Ook al is iedereen bang, toch durven sommigen hopen dat het coronavirus de Congolese samenleving ten goede zal veranderen. Zelfs al wordt er wel erg slecht over gecommuniceerd, stelt Ivan Godfroid vast.

Goed nieuws uit Congo: er zijn drie weken voorbijgegaan sinds het laatste ebolageval werd gedetecteerd, en dus is de epidemie naar alle waarschijnlijkheid volledig achter de rug. Maar de laatste ebolapatiënt is nog maar net genezen of het eerste coronageval dient zich aan. 

Artsen Zonder Grenzen (AZG) is sinds februari 2019 aanwezig in Cabo Delgado, een van de armste provincies van Mozambique. Zijn activiteiten werden onderbroken door cycloon Kenneth en aangepast naar noodhulp aan de slachtoffers. Projectcoördinator Bruno Cardoso vertelt meer over de precaire situatie.

Moegestreden tegen het ebolavirus, geterroriseerd door massaslachters, en dan ook nog het coronavirus moeten verwerken?

Het had een gezellig avondje uit moeten worden met een elektrofeestje in een leuke nieuwe openluchtbar in Ouagadougou. Maar daar stak een flinke splinter van een kippenbotje in de keel van wereldblogster Mien De Graeve een ferme stok voor. Ze ondervond aan den lijve het verschil tussen de gezondheidszorg in Europa en die in Afrika.

Hoe ver is het gekomen als je langs de Oost-Congolese wegen tot de slotsom komt dat ebola uiteindelijk het geringste gevaar is?, vraagt Ivan Godfroid. De enige hoop voor Congo is dat er leiders opstaan met het hart op de juiste plaats, nieuwe werkwijzen, een zuivere politieke cultuur en ongeziene integriteit.