Sinds de Verenigde Naties na de Tweede Wereldoorlog het licht zagen, heeft de organisatie nauwelijks vooruitgang geboekt bij het oplossen van de vele conflicten in de wereld. Voormalig VN-medewerkster Natalie Samarasinghe vindt dat het dringend anders moet.

“Terrorisme” en “poging tot staatsgreep”: dat is de breed gedeelde conclusie onder de autoriteiten en journalisten na de bestorming van overheidsgebouwen door duizenden aanhangers van Jair Bolsonaro. De ideologie van de Braziliaanse oud-president zit sindsdien in het verdomhoekje.

In het globale Zuiden is de toon over de Russische invasie van Oekraïne heel anders dan in het Westen. Experts zien een nieuwe beweging van landen die zich niet gebonden voelen aan de grote machtsblokken en onpartijdig blijven. 

Een vredesakkoord maakte 5 jaar geleden een einde aan meer dan 50 jaar gewapend conflict in Colombia. Hoewel er aanzienlijke vooruitgang is geboekt, klinkt er forse kritiek over de trage voortgang. ‘Onze overheid toont weinig politieke bereidheid om het vredesakkoord na te leven.’

In Latijns-Amerika is het Escazu-verdrag vorige week in werking getreden. Gehoopt wordt dat klimaat- en mensenrechtenactivisten hiermee beter beschermd worden, en dat wie misdaden tegen hen pleegt ook berecht wordt.

In Haïti zijn ontvoeringen en bendegeweld schering en inslag. De bendes in de sloppenwijken van Port-au-Prince lijken intussen machtiger dan de staat zelf. Kan de Haïtiaanse politiek de monsters die ze heeft gecreëerd nog wel de baas?

Los Retornados (De Teruggekeerden) schetst het portret van de Guatemalteekse gemeenschap Copal AA La Esperanza en haar strijd tegen de bouw van een stuwdam. ‘Wij zijn niet tegen ontwikkeling, wél tegen de manier waarop die ons wordt opgedrongen.’

Op 15 juni 2007, een jaar na de verdwijning van Jorge’s ouders, werden hun lichamen teruggevonden. Ontvoerd en vermoord door een beruchte bende in El Salvador. Veel Salvadoranen vragen door het bendegeweld asiel aan in België, maar ons land houdt sinds kort de deur potdicht voor hen. Waarom?

Over heel Latijns-Amerika nemen vrouwen een rol op als voorvechtster voor ecologische en sociale rechtvaardigheid. ‘Als we de verschillende sociale gevechten niet samen aangaan, zal het heel moeilijk zijn het onrecht in de wereld te bestrijden.’

Colombia kreunt weer onder het geweld. Van het vredesakkoord uit 2016 lijkt niets meer over te blijven. ‘Het enige belang van Duque’s regering is het behouden van de status quo. Dat die leidt tot geweld en het lijden van de bevolking, maakt haar niet uit.’

De laatste dag van haar leven zamelde Carlota Salinas eten in voor de armste families van haar dorp San Pablo, dat diezelfde avond nog in corona-quarantaine zou gaan. Diezelfde avond schoten onbekende mannen de vrouwenrechtenactiviste dood. Door de coronacrisis is het geweld tegen activisten en sociale leiders in Colombia nog groter dan voordien. ...

140 miljoen mensen in Latijns-Amerika werken in het informele circuit: ze moeten de straat op om te kunnen werken en overleven. Dit overgrote deel van de bevolking heeft niets aan de oproep ‘blijf thuis’ om corona te bestrijden. De roep om een degelijke gezondheidszorg, die al klonk tijdens de vele protesten het voorbije jaar, wordt alleen maar lu ...