Blote piemels en vuil ondergoed om gehoord te worden. Tevergeefs

Naakte wanhoop in Oost-Congo

Bron: Sociale netwerken

Naakt protest van één familie

Er gebeuren zo ontzettend veel dingen op korte tijd in Butembo en omgeving dat ik het allemaal onmogelijk kan opschrijven. Ik zou gewoonweg niets anders meer doen dan dat. In een volatiele situatie kan om het even wat op elk moment gebeuren. Mijn eboladagboek alleen al heeft allang het record verbroken van langste wereldblog ooit, met een equivalent van 50 A4 kantjes. Al de rest krijg ik gewoon niet meer verteld en blijft voor de buitenwereld verborgen.

Het zijn nochtans stuk voor stuk verhalen op zich. Hoe rivaliserende pressiegroepen in Butembo voor het eerst in 5 jaar elkaar vinden voor gemeenschappelijke protestacties tegen de moordaanslagen in Beni. Hoe het leger granaatwerpers inzet om hen af te dreigen. Hoe een academisch onderzoeker wordt aangehouden omdat hij sprak met overlevenden van de aanvallen van de massamoordenaars. Hoe een pantserwagen van MONUSCO die uit de baan vliegt en kantelt vol bier en zakken met illegale ertsen blijkt te zitten. Hoe de parlementsleden die dan toch eindelijk op missie werden uitgestuurd naar Beni erg verschillend aankijken tegen de niet-geïdentificeerde moordenaars. Hoe schoolkinderen in Beni traangas te verwerken kregen omdat ze hun angst en verdriet wilden uiten naar de overheid toe, maar daar geen kans toe kregen. Hoe de scholen in Beni voor onbepaalde tijd gesloten blijven, tot de vrede terugkeert, zegt het lerarensyndicaat. Hoe Kabila een ontmoeting van de oppositie in Lubumbashi saboteerde door de politie op te dragen één van de leiders te omsingelen in zijn eigen woning en dan toch nog durft spreken over vrije verkiezingen. En de politie doet die partijdige klus dan ook nog met de glimlach, zonder dat één overste zich daarbij vragen stelt. Hoe deskundig de overheid de al gapende kloof tussen haar en de bevolking aan het uitdiepen is! Het houdt niet op, het heeft geen naam. Je voelt aan alles dat dit alleen maar kan uitmonden in een diepe maatschappelijke crisis.

Toch wil ik er een paar specifieke gebeurtenissen uitpikken, waarvan ik denk dat ze nooit de Europese pers hebben gehaald, terwijl we er toch heel wat kunnen uit leren.

Paniek in de stad

Zondag 16 september. Een bezoekster kondigt zich aan. Terwijl ik de deur openmaak staat ze geconcentreerd te kijken naar haar smartphone. “Er is net een maimai-aanval ingezet op Butembo”, zegt ze verbijsterd. “De foto’s staan al op internet”.

Met verbaasde blikken kijken we naar een eindeloze reeks foto’s van 7 naakte mensen, een vrouw en haar baby voorop, gevolgd door vijf mannen. De vrouw heeft haar naaktheid nog met een dikke mantel beschermd tegen opdringerige blikken, maar vier van de vijf mannen zijn echt poedelnaakt.

Ze stappen achter elkaar in het midden van de brede geasfalteerde weg die naar het centrum van onze stad Butembo leidt. Ze dragen in hun handen speren en andere traditionele wapens. In eerste instantie reageert de stad in paniek. Ze denken dat het de voorhoede is van een massale aanval van de maimai, de lokale milities. De politie lost enkele waarschuwingsschoten, maar ze stappen dapper door.

Naarmate duidelijk wordt dat ze geen agressieve bedoelingen hebben, durven de mensen dichterbij komen. Terwijl de zeven onverstoord hun weg voortzetten op de middenstreep van de brede boulevard, dikken de rijen kijklustigen aan. Er wordt gefilmd, gekiekt, gegrapt. De politie durft hen uiteindelijk tegenhouden. Even is er wat geschuifel waarbij één van de mannen aan een blote voet verwond geraakt en stevig gaat bloeden. Hij wordt meteen naar het ziekenhuis afgevoerd, zonder begeleiding. Hij wordt duidelijk niet langer als een gevaar gezien. De anderen worden in een wagen gepropt en naar de gevangenis gebracht.

Aanhoudende onveiligheid

De hele stad praat dagenlang over niets anders meer. De meeste mensen zijn geschandaliseerd door de naakte piemels, terwijl ik me vooral afvraag: waarom doen mensen dat in godsnaam? Daar moet toch een hele goede reden voor bestaan, die zijn toch niet gek?

Wel gek, zegt iedereen. Maar die toon begint te veranderen wanneer in de loop van de volgende twee dagen de motieven van hun daad duidelijk worden. In de lokale media worden ze zo geciteerd:

  • We bewenen al die mensen die onschuldig slachtoffer zijn geworden van de aanhoudende onveiligheid in Butembo, waar de overheid niet tegen optreedt
  • Ons land heeft een redder nodig om een nieuwe toekomst te kunnen krijgen. Wij komen hem aan u voorstellen: hij heet Salama en het is de baby die de moeder op haar rug draagt.
  • Onze familie werd beroofd van haar voorouderlijke grond in Kilindera samen met meer dan honderd andere gezinnen. De grond werd opgeëist door een plaatselijke afdeling van een kerk van de Baptisten, zonder dat wij een alternatief kregen aangeboden.

Helemaal niet gek dus. Op die aankondiging van de verlosser na dan. Ze wisten perfect waarom ze het deden. Maar waarom daarvoor naakt door een dichtbevolkte stad gaan lopen?

Ook daar duurt het weer een paar dagen extra eer we de kans krijgen om het te begrijpen. Maar de uitleg komt toch.

Bijbelse boodschap

De zeven naaktlopers zijn allen mensen uit éénzelfde gezin: de vader, zijn vier zonen waarvan twee minderjarigen, zijn schoondochter en zijn kleinkind. De vrouw zegt een licentie in economie te hebben behaald.

Ongetwijfeld is die vader de aanstoker, wellicht een verlicht fanatiek sektelid die zijn familie heeft meegesleurd in zijn overtuiging. Hij beroept zich op het Oude Testament, Jesaja 20. Daarin lees je hoe God, die in die tijd wel erg zware eisen stelde aan zijn profeten, aan Jesaja het bevel gaf om drie jaar lang in zijn blootje en barrevoets rond te lopen. Waarom dan? In Vers 3 – 5 zei de Heere: “Zoals mijn dienaar Jesaja drie jaar naakt en barrevoets rondloopt, als teken en wonder voor Egypte en Cusj, zo zal de koning van Assyrië de gevangenen van Egypte en de ballingen uit Cusj wegvoeren, jong en oud, naakt en barrevoets, de billen bloot, tot schande van Egypte.”

Naakt rondlopen, is dus een voorteken van de oneer die te wachten staat aan diegenen die aan de basis liggen van het onheil dat de mensen nu meemaken. Het vraagt heel wat Bijbelse voorkennis, maar de boodschap is duidelijk! Dit waren niet de maimai waar de hele stad hen voor hield, maar burgers die een beklijvend statement wensten te maken in een Bijbels perspectief, zeer duidelijk gericht aan de huidige machthebbers. Zouden die het begrepen hebben?

Bron: Sociale netwerken

Moeders tegen onveiligheid

Vermetele dames

Op donderdag 27 september ondernam een vrouwenorganisatie (Dynamique des Femmes pour la Bonne Gouvernance) een onaangekondigde betoging. Het gaat om een groep vermetele en gerespecteerde dames die vorig jaar al een keer in de gevangenis waren beland wegens een vreedzame protestactie. Maar dat schrikt hen niet af om het weer te doen.

Eerst hebben ze kortstondig de hoofdweg afgesloten met hun eigen lichamen, op het meest centrale ronde punt van de stad. Ondertussen las één van hen hun aanklacht voor tegen het onvermogen van de overheid om in Beni de moordaanslagen te voorkomen en de daders te identificeren en te neutraliseren. Nadien hebben ze een pakje bezorgd aan de stedelijke overheden.

De burgemeester was woest en deed deze uitval in de pers: “na hun défilé is een dame een pakje komen afgeven, met daarin gescheurd ondergoed, waarschijnlijk ongewassen zelfs. Dat is een immorele daad! Dit soort praktijken kunnen we niet tolereren. Dat is in onze stad nog nooit eerder gebeurd! »

Protestpakje

De dames van DYFEGOU repliceerden fel dat deze reactie van de burgemeester een intoxicatiecampagne was tegen hen. In het pakje zat niet enkel damesondergoed, maar ook vele andere soorten kledij. Aan elk van de protesterende dames was gevraagd een kledingstuk naar eigen keuze mee te brengen. “Ik betreur dat de overheid alleen maar ondergoed ziet en de andere categorieën kledij niet vernoemt. Wat is daarvan de bedoeling? Wellicht de aandacht afleiden van onze boodschap, want daar krijgen we geen antwoord op: wij zijn die moordpartijen grondig beu en willen dat die ophouden!

Naar verluidt werd het pakje zelf door de protocollaire diensten weggegooid eer het op het bureau van de burgemeester kon belanden.

Waarom ik er deze voorbeelden uitpik? Omdat ik ze zo tekenend vind voor een bevolking die bij niemand gehoor krijgt. De frustraties van de mensen lopen torenhoog op. De spanningen stapelen zich op. De overheid doet niets om daaraan tegemoet te komen. Doe daarbovenop alle onrust rond ebola en het wantrouwen van de mensen over de rol die de overheidsdiensten vervullen, en je bekomt een graad van uitzichtloosheid zoals je er in een mensenleven maar zelden meemaakt. Niemand waagt zich aan voorspellingen over hoe dit gaat aflopen. Maar dat het pijnlijk zal worden, daar is iedereen het over eens.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2776   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2776  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.