Beste CEO: de bal ligt in uw kamp!

Open brief aan de Sign For My Future CEO’s

public domain (CC0)

 

Beste CEO,

Ik ben Aäron, werkzaam in de ngo-sector en vrijwilliger in tal van organisaties: aangenaam kennismaken. Voor één van die organisaties, “uw” campagne Sign For My Future, stond ik zaterdag met enkele klimaatactivisten zeven uur lang in de kou. Handtekeningen verzamelen door mensen aan te klampen op straat: kilometers buiten mijn comfortzone maar graag gedaan hoor!

‘Ho maar’, hoor ik u bescheiden zeggen, ‘Sign For My Future is helemaal niet onze campagne.’ Exact: dat probeer ik al weken te verkopen aan mijn vrienden die serieuze vragen stellen over uw oprechtheid. ‘Greenwashing!’ roepen ook stemmen die ik nog weinig hoorde in het klimaatdebat. Ik verdedigde Sign For My Future keer op keer: dat het een maatschappijbrede burgerbeweging is van middenveldorganisaties, burgers en bedrijven, dat jullie ook maar bezorgde moeders en vaders zijn, dat een krijtlijnbeleid essentieel is om concurrentieel nadeel tussen Belgische bedrijven te vermijden… Zelfs de twijfelachtige vermelding van het CO2-emissiehandelsysteem zag ik schoorvoetend door de vingers.

Ik blijf achter “uw” campagne staan, beste CEO, maar ze laat een wrange smaak na. Na de glamoureuze persconferentie (u zag mij wellicht in de hoek van de kamer, voor ngo-medewerkers was geen stoel gereserveerd) heb ik uw stem niet meer gehoord. Toen ik “uw” campagne verdedigde, sprak ik over een draagvlak dat een grote hefboom zou kunnen betekenen. Politici blijken vast te zitten in een eeuwig groeimodel dat alle middelen heiligt. Drie procent per jaar was het, geloof ik? We zijn al met te veel klimaatnaïevelingen die vragen om dat economisch model (terug) in planetaire en maatschappelijke context te plaatsen en te begrenzen. Maar u mag gerust zijn: naar ons wordt niet geluisterd.

In “uw” campagne sprak u graag over het aanvaarden van de consequenties van een stevige klimaatwet en een broodnodig klimaatbeleid. Waarom bent u zo stil terwijl vandaag over grondwetartikel 7bis gestemd moet worden?

De campagne Sign For My Future heeft de kaap van de 200.000 handtekeningen overschreden! Hoera! Mijn taak zit er bij deze op: ook hoera. De vele vrijwilligers hebben tijd en moeite gestoken in “uw” campagne. Nu is het aan jullie. Bewijs dat ik geen ongelijk had toen ik mijn vrienden en collega’s overtuigde om te tekenen. Bewijs dat jullie het goed met ons voor hebben. Bewijs dat jullie écht bezorgd zijn over de toekomst van uw kinderen. U bent het ons allen verschuldigd.

Beste CEO, u bent het draagvlak waar wel naar geluisterd wordt. U heeft de plicht die stem te zijn, tot u schor en hees bent en uw stembanden aan flarden liggen. In “uw” campagne sprak u graag over het aanvaarden van de consequenties van een stevige klimaatwet en een broodnodig klimaatbeleid. Waarom bent u zo stil terwijl vandaag over grondwetartikel 7bis gestemd moet worden? Laat van u horen, schreeuw het uit: die klimaatwet moet er komen! Waar begint uw engagement? Wanneer begint uw strijd? Met de dienst CSR meelopen in de 20km door Brussel ten voordele van mijn ngo zal helaas niet langer volstaan, beste CEO. Ook op de foto gaan met Anuna en Kyra is helaas niet genoeg.

Kunt u me beloven uw geld te desinvesteren uit de fossiele brandstofindustrie? Kunt u me beloven dat er niet langer inheemse bevolkingen, bossen en biodiversiteitssystemen worden uitgedund (lees: van de kaart geveegd), opgeofferd voor gigantische palmolie-, ananas- of sojaplantages? Kunt u me beloven dat er niet langer toxische metalen in drinkwater van mens en dier te vinden zullen zijn in de nabijheid van mijnbouwgiganten in Latijns-Amerika en de Filipijnen? Kunt u me beloven dat uw productieprocessen radicaal worden omgebouwd naar een circulair systeem. U kent het wel: re-use, re-pair, re-cycle, re-furbish, re-design… Lekker hip en veel te gemakkelijk om te buigen in een conventioneel winstmodel.

Kunt u me dan ook beloven om dat winstmodel te gaan herzien? Dat kosten niet worden afgewimpeld (“geëxternaliseerd” heet dat in activistisch jargon) op planeet en maatschappij. Dat er grenzen staan op eigenaarschap en uitbetaalde dividenden? Dat er grenzen staan op inkomen? Dat er grenzen staan op erfenissen? Dat een deel van uw winst geherinvesteerd wordt in de maatschappij en planeet die u groot hebben gemaakt, waar u in een ideaal scenario ten dienste van staat?

Gelooft u zelf in de rationaliteit van de homo economicus die alle empathie voor en betrokkenheid met de “ander” tussen 9 en 5 uitschakelt?

‘There is no such thing as society. There are individual men and women, and there are families.’ De gevleugelde woorden die ons neoliberale geweten sussen. De selffulfilling prophecy van de Iron Lady. Vergeef mij mijn arrogantie: kijk rondom u, open uw ogen en zeg mij dat het niet waar is. Gelooft u zelf in de rationaliteit van de homo economicus die alle empathie voor en betrokkenheid met de “ander” tussen 9 en 5 uitschakelt? Gelooft u werkelijk dat de groei van De Economie uiteindelijk ook de meest kwetsbaren mee zal nemen op de welvaartstrein, zij het in 5e klasse? Ik neem u graag mee naar de krottenwijken in talloze grootsteden om te horen of u bij uw mening blijft.

En ja: industrie heeft ons ook goeds gebracht. Het voorbeeld van het witte brood van Louise Fresco is welgekend: de industriële revolutie en het goedkope plasticzakbrood betekende het einde van grootschalige honger in Europa. En ja Maarten Boudry, fossiele brandstoffen brachten ons energie, warmte, vooruitgang. De race to the bottom maakt voedsel, smartphones, kleren betaalbaar voor iedereen. Maar ten koste van wie? Ten koste van wat? Het klopt dat de industriële revolutie ons voorspoed heeft gebracht, maar ons hierbij neerleggen zou een gebrek aan verbeeldingskracht zijn, beste CEO. Blind zijn voor de ontelbare nadelen van het winstmodel dat er mee gepaard gaat, is een misdrijf tegen mens en planeet.

Kijk naar de wereld en zie de groeiende individualisering en vervreemding. Vervreemding van politiek, van de maatschappij, van de ander. Vervreemding zet zich al te vaak om in woede, angst en radicalisme tegen die “ander”. Vervreemding vertaalt zich ook steeds meer naar een diepgeworteld defaitisme. Ik hoop dat u zich hier niet schuldig aan maakt. Woede, angst, defaitisme en radicalisme brengen mensen als Trump, Bolsonaro en Duterte aan de macht. Et voila: de cirkel is rond. Maar gelooft u werkelijk dat deze individualistische maatschappij het ultieme hoofdstuk van onze menselijke geschiedenis is? Ik hoop dat u net als ik meer vertrouwen heeft in de mensheid. Beste CEO, kijk naar de wereld – niet als homo economicus maar als mens – en zie: There is such a thing as society, there is such a thing as our planet. Dat zullen we gauw genoeg voelen.

Beste CEO: de bal ligt in uw kamp!

Aäron De Fruyt is vrijwilliger bij Sign For My Future, Act4Change en CATAPA en Vrijwilligerscoördinator bij Rikolto (Vredeseilanden)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.