Honderd Samenstraten tegen corona

Het coronavirus zaait dood en angst. Maar het botst op zoveel zorgzame mensen die boven hun beroep uitstijgen, en op het lopend vuur van de solidariteit. “Samenstraten” is de actie waarmee burgerbeweging Hart boven Hard de solidariteitsinitiatieven omarmt en aanmoedigt. Al na een week registreerden honderd straten zich als “Samenstraat”. Zij slaan de handen in elkaar om na corona ook nog een paar andere virussen weg te krijgen.

De solidariteit schiet uit…

… zoals de knoppen aan de bomen: met beren en witte doeken, met krijt- en kindertekeningen, met boodschappen voor buren en computers voor gezinnen in armoede, met mondmaskers door gevangenen gestikt, met zang en applaus. De solidariteit huist in ziekenhuizen, woonzorgcentra, verenigingen, scholen, op straat en thuis. We doen mee, we zorgen voor elkaar, samen overwinnen we corona: dat tonen de affiches van Samenstraten. Geen woorden maar daden.

Deze solidariteit is een sein: zorg voor de zorg! Zorg voor het sociale, voor het ‘essentiële’! Het is het belangrijkste dat we hebben. Dat betekent dat samen met corona nog een paar virussen weg moeten:

• het besparingsvirus. We gaan voor veilig werk, genoeg personeel en eerlijke lonen.

• het virus van het winstbejag in de zorg en de farma-industrie.

• het virus van de ongelijkheid. We willen een solidariteitstaks van de allerrijksten, een sterkere sociale zekerheid en eerlijke belastingen.

De solidariteit maakt zich boos

De solidariteit drijft niet op een roze wolk. Ze zorgt, helpt en verbindt, maar maakt zich ook boos. Amper tien dagen voor de lockdown, op 5 maart, betoogde de witte woede nog voor meer middelen en meer personeel in de zorg.

Als de coronacrisis al iets aan het licht heeft gebracht, dan is het wel hoe schadelijk de recepten van het neoliberalisme zijn.

Aan sommige beleidsmakers die nu de mond vol hebben over “onze helden” en over hoe “essentieel” het werk van die helden is, kunnen wij alleen maar zeggen: ‘De afgelopen jaren hebben jullie hen anders wel mooi laten zitten. Jullie hebben alleen maar gesneden in de zorg, het sociale werk, het basiswerk en in publieke voorzieningen.’

We kennen ze maar al te goed, die oude recepten: de besparingen op sociale diensten, de “slanke staat”, de obsessie voor de winst per aandeel, de afbouw van belastingen voor de grote vermogens, het langer werken… Dat receptenboek heeft een naam: neoliberalisme. Als de coronacrisis al iets aan het licht heeft gebracht, dan is het wel hoe schadelijk deze recepten zijn.

De solidariteit zet door

Wat houdt de samenleving vandaag overeind? De kennis van de wetenschappers, de toewijding van de zorgwerkers en andere vitale beroepen, de solidariteitsnetwerken van burgers, de sociale zekerheid en een gezonde omgang met de natuur. We herontdekken wat een goed leven waarborgt. Die terreinen moeten voor alles de nodige middelen krijgen. ‘Gezondheid is een recht, geen koopwaar’: dat spandoek blijft ook na corona aan onze gevel hangen.

Als we niet uitkijken, worden de slachtoffers geofferd op het altaar van “business as usual”

Het applaus voor de helden van de crisis zal uitsterven, maar de solidariteit moet overeind blijven. ‘Ieder voor zich’ is niet ons recept. Beschaving draait niet alleen om economisch succes. Hoe gelukkig kinderen zijn en hoe voor ouderen gezorgd wordt: daaraan laat ze zich kennen. Wij willen een wereld op mensenmaat, waar (betaalde en onbetaalde) zorg voor elkaar structureel verankerd is. Dat zijn we aan de slachtoffers en de helden van vandaag verschuldigd.

Als we niet uitkijken, worden zij geofferd op het altaar van “business as usual”. Nu al veroveren de oude dooddoeners weer de krantenkoppen: ‘Er is geen geld’, ‘We zullen allemaal samen de kosten van de crisis moeten ophoesten’.

Vragen stellen, daarmee begint verzet. Hoeveel gezondheidswerkers werf je aan voor de prijs van één gevechtsvliegtuig? Wie en wat bepaalt hoeveel een geneesmiddel kost? Wanneer volgt er eindelijk ook een lockdown voor belastingparadijzen?

Met kleine daden, daarmee begint verzet. Zoals een brede rivier met een kleine bron. Zoals een net van Samenstraten met een raamaffiche aan enkele huizen.

Hart boven hard, samen kunnen we dat. We hebben nu het bewijs dat het kan: schouder aan schouder strijden voor wat ons tot mensen maakt.

Steunen deze oproep: Marijke Pinoy, actrice; Paul Verhaeghe, psychoanalyticus en auteur; Jeroen Olyslaegers, auteur; Ilse Hackethal, directeur Samenlevingsopbouw Antwerpen, Alain Platel, regisseur en choreograaf; Charlotte Vandyck, Vluchtelingenwerk Vlaanderen; Wouter Hillaert, cultuurjournalist; Meyrem Kanmaz, stafmedewerkster Furia; Mieke Peeters, voorzitster OKRA; Patrick Deboosere, demograaf; Jan-Piet Bauwens, federaal secretaris social-profit BBTK; Mark Selleslach, nationaal secretaris non-profit ACV Puls; Magda Demeyer, voorzitster Vrouwenraad; Erik Vlaminck (alias Dikke Freddy), auteur; Amina Belôrf, dichteres van wacht; Tine Hens, auteur en journalist voor MO*; Dominique Willaert, Victoria Deluxe; Kobe Matthys, State of the Arts; Saddie Choua, kunstenaar; Daan Stuyven, Daan, muzikant.

Meer informatie vind je op:

www.hartbovenhard.be/samenstraat-samen-overwinnen-we-corona en www.facebook.com/groups/Samenstraten