Iran heeft groot potentieel op vlak van hernieuwbare energie

Om het Iraanse stroomnet helemaal over te schakelen op hernieuwbare energie zijn 49 gigawatt aan zonnepanelen nodig, 77 gigawatt aan windenergie en 21 gigawatt aan waterkracht, berekenden de onderzoekers. Voor waterkracht is dat aandeel nu al bijna bereikt.

Wind- en zonne-energie vragen wel nog stevige investeringen, maar uit het onderzoek blijkt dat grote delen van Iran geschikt zijn voor een rendabele ontplooiing van een of beide energiebronnen. Beide kunnen ook eenvoudig worden aangesloten op het bestaande net.

Goedkoper

Uit de studie blijkt dat een systeem op basis van hernieuwbare energie ongeveer de helft goedkoper is dan andere opties met een lage uitstoot, zoals kernenergie of de opslag van CO2 uit fossiele brandstoffen.

‘Nieuwe kernenergie kost zo’n 110 euro per megawattuur, de opslag van CO2 rond de 120 euro’, stelt de studie. ‘Maar de kost van hernieuwbare energie schommelt tussen 40 en 60 euro, als we rekening houden met financiële en technische veronderstellingen voor het jaar 2030’.

Regio

De kostprijs kan nog verder dalen als Iran de handen ineen slaat met andere landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Als er geïnvesteerd wordt in een stroomnet dat het transport van grote hoeveelheden energie toelaat over langere afstanden, kan de kostprijs van de hernieuwbare energie teruggebracht worden tot 37 à 55 euro per megawattuur.

‘De lage kost van hernieuwbare energie kan zo de motor vormen van een groeiende levensstandaard en aanhoudende economische groei, met name voor energie-intensieve producten, en uiteindelijk ook meer vrede’, zegt hoofdauteur Christian Breyer, hoogleraar Ingenieurskunde aan de LUT.

Power-to-fuel

De wetenschappers onderzochten ook power-to-fuel, een model waarin de olie-industrie overschakelt van fossiele brandstoffen naar synthetisch geproduceerde brandstoffen op basis van CO2, water en elektriciteit. Dat model is erg aantrekkelijk voor bijvoorbeeld de luchtvaart, waar batterijen nog te zwaar zijn.

‘Het beeld dat uit deze studie tevoorschijn komt, is dat de fossiele industrie zich kan transformeren om te voldoen aan de doelstellingen die in Parijs zijn vastgelegd, met name een systeem zonder uitstoot’, zegt Breyer. ‘Dat vergt een fundamentele verandering in ons denkpatroon over CO2, maar het kan ook nieuwe zakelijke kansen bieden.’