Helft arme jongeren in Centraal-Amerika wil emigreren

amslerPIX (CC BY-NC 2.0)

 

Meer dan de helft van de jongeren in sloppenwijken van Centraal-Amerikaanse steden wil emigreren, blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Costa Rica. Geweld en uitzichtloosheid zijn vaak drijfveren.

La Carpio is een eiland van armoede aan de rand van de Costa Ricaanse hoofdstad, omgeven door het meest vervuilde water van het land – de rivier Torres – aan de ene kant, en een grote vuilstortplaats aan de andere kant.

Naast de sloppenwijk, op ongeveer 10 kilometer afstand van het centrum van San José, staat ook een rioolwaterzuiveringsinstallatie, die afvalwater van elf steden zuivert. La Carpio telt bijna 25.000 inwoners, die leven in ongeverfde huisjes en hutten. In de wijk zijn verder straatmarkten, ongeveer zeventig bars en meer dan honderd kerken van verschillende religies te vinden.

In deze verarmde gemeenschap zijn de verhalen te vinden van duizenden Costa Ricanen en Nicaraguanen; zij telt de grootste migrantengemeenschap uit het buurland. In de meeste gevallen gaat het om jonge mensen die migreerden vanwege de ongelijkheid of uit angst voor geweld.

Onrechtvaardig

Ongeveer de helft van de inwoners tussen 14 en 24 jaar oud uit Centraal-Amerikaanse buurten die vergelijkbaar zijn met La Carpio, zegt weg te willen als de mogelijkheid zich voordoet. Het gaat dan om wijken zoals Jorge Dimitrov (Managua), El Limón (Guatemala-Stad), Nueva Capital (Tegucigalpa) of Popotlán (San Salvador),

De cijfers komen uit een recente studie van het Institute of Social Research van de Universiteit van Costa Rica (UCR). De onderzoekers spraken met ruim 1500 jongeren uit deze vijf buurten aan de rand van de Centraal-Amerikaanse hoofdsteden.

In deze buurten beschouwt twee derde van de jongeren de verdeling van rijkdom als “zeer onrechtvaardig” of “onrechtvaardig”, en de helft zegt bang te zijn voor geweld in de omgeving.

In Popotlán, aan de rand van San Salvador, zegt maar liefst 76 procent van de inwoners jonger dan 24 jaar te willen emigreren. In de Hondurese hoofdstad Tegucigalpa is dat 60 procent, in La Carpio 50 procent, in Guatamala-Stad 49 procent en in de Nicaraguaanse hoofdstad Managua 47 procent.

San Salvador

Jongeren in Popotlán worden omringd door geweld, kampen met stigma of leven in een gebied waar bendes de dienst uitmaken. Tegelijkertijd is er gebrek aan gezond eten en adequate gezondheidszorg.

‘Meestal kijken jongeren ernaar uit om meerderjarig te worden, maar hier niet. Ze zijn bang om door de politie opgepakt te worden.’

“Maria” (niet haar echte naam) kent deze problemen. Ze woont in deze buurt en leidt een organisatie die jongeren helpt met onderwijs en gezond leven. Ook de naam van haar organisatie wil ze liever niet in de publiciteit, omdat er recentelijk verschillende moorden zijn gepleegd in de buurt.

“Jong zijn is hier niet leuk”, zegt ze. “Meestal kijken jongeren ernaar uit om meerderjarig te worden, maar hier niet. Ze zijn bang om door de politie opgepakt te worden. Niet omdat ze bij een bende horen, maar alleen omdat ze in deze buurt wonen. Werk vinden is erg moeilijk, als je zegt dat je uit Popotlán komt”, zegt ze door de telefoon.

Stigma

Salvador Gutiérrez, beleidsfunctionaris bij de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) in Centraal-Amerika, Noord-Amerika en het Caraïbische gebied, zegt dat migratie in deze streek samenhangt met ‘jong zijn’.

“In Centraal-Amerika zijn de meeste migranten tussen 14 en 24 jaar oud. Zij willen een compleet nieuwe toekomst opbouwen”, zegt hij vanuit San José. Jonge Centraal-Amerikanen verschillen ook van andere migranten omdat ze geweld en misdaad ontvluchten, waar ze vaak persoonlijk mee te maken hebben gehad. Of ze willen naar familie die al elders woont.

Het stigma van opgroeien in Popotlán leidt ertoe dat veel jongeren vertrekken. Anderen, zoals  Maria, besluiten te blijven en zich in te zetten voor de jongeren in de buurt. Vijf van de jongeren die ze bijstaat, staan op het punt naar de universiteit te gaan, zegt Maria. “We moedigen jongeren aan om te kijken wat ze voor anderen kunnen betekenen”, zegt ze. “Een jongen zei dat hij graag wil studeren. Hij wil dat zijn ouders trots op hem kunnen zijn. Soms doet het veel pijn als je eigen familie niet in je gelooft”.

Nicaragua

Carlos Sandoval, coördinator van de UCR-studie, zegt dat deze studie wellicht blootlegt dat er een gebrek aan visie bestaat in Centraal-Amerika, als het gaat om het creëren van “blijvende vrede.”  “Het zou me niet verrassen als de gebeurtenissen in Nicaragua leiden tot een nieuwe cyclus van sociale onrust”, zegt hij, verwijzend naar de demonstraties en opstanden die daar in april uitbraken. Die onrust duurt nog steeds voort, ook na ingrijpen van de politie en 370 doden, in de meeste gevallen jongeren. De onrust heeft geleid tot een migratiegolf.

‘Het zou me niet verrassen als de gebeurtenissen in Nicaragua leiden tot een nieuwe cyclus van sociale onrust’

In de vijf wijken waar deze studie naar keek, is het leven voor jonge vrouwen nog complexer voor jonge vrouwen. Bijna 32 procent van de jonge vrouwen die geïnterviewd werden, was moeder. Slechts 13 procent van de geïnterviewde jonge mannen zei vader te zijn.

Lekkages

Mario de León werd geboren in Nicaragua en groeide op in La Carpio, met een moeder die alleen vier kinderen moest opvoeden. “Mijn moeder werkte van zes uur ‘s ochtends tot negen uur ‘s avonds, van maandag tot zondag, in een supermarkt. We hadden eten, konden naar school en hadden kleding dankzij haar”, zegt hij.  De León, inmiddels 30 jaar oud, is nu wiskundedocent aan de UCR.

Blijf op de hoogte

Schrijf je in op onze nieuwsbrieven en blijf op de hoogte van het mondiale nieuws
Hij kwam in La Carpio terecht op zesjarige leeftijd, vertelt hij terwijl hij een rondleiding geeft in de buurt. Zijn familie was in Nicaragua alles kwijtgeraakt tijdens de oorlog. “Op school was het verschrikkelijk”, herinnert hij zich. “Het gebouw bestond uit metalen golfplaten, een dak en een vieze vloer. Als het regende lekte het en als de stroom uitviel, moesten we naar huis. Het was moeilijk om gemotiveerd te blijven.”

Pas dit jaar ging er een moderne basisschool open in La Carpio. Die telt 2100 leerlingen. Hoewel er al onderwijs was in de wijk, laat de overheid het vaak afweten als het gaat om het bieden van kwaliteit.

Regionale samenwerking

Gutiérrez van de IOM zegt dat de studie benadrukt dat samenwerking en hulp voor deze landen cruciaal is om de migratiekwestie aan te pakken. “We moeten werken aan de structurele oorzaken van migratie: armoede, ongelijkheid, onveiligheid en ontwikkeling in de breedste zin van het woord.”

Dat betekent dat er mogelijkheden moeten komen om migratie te reguleren, samen te werken op het gebied van openbare veiligheid en het verminderen van ongelijkheid in en tussen landen. “Gemiddeld genomen is het verschil tussen landen van herkomst en bestemming in termen van inkomen 1 op 70. Naar schatting spreken we over 25 jaar over een verschil van 1 op 100. In deze wereld is het niet eenvoudig migranten ervan te overtuigen thuis te blijven”, zegt Gutiérrez.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.