'Ik bid dat de impact van de wreedheden op ons volk eindelijk doordringt'

Escalerend conflict in Kameroen dan toch op agenda van Veiligheidsraad

private

Vluchtelingen op het Kameroense platteland in Northwest Dept.

Sinds eind 2016 glijdt het Centraal-Afrikaanse land Kameroen af in een spiraal van geweld. Het Franstalige regime van de autoritaire president Biya bestrijdt er een gewapende opstand van Engelstalige separatisten. Het grootste slachtoffer is de burgerbevolking. ‘Deze informele meeting is een kans om mensenrechtenschenders te doen beseffen dat de wereld toekijkt’, zegt Lewis Mudge, Centraal-Afrika-directeur van Human Rights Watch.

De meeting van de VN-Veiligheidsraad van 13 mei werd zo een historische dag in de geschiedenis van het conflict. Want hoewel in een tijdspanne van twintig maanden al meer dan een half miljoen mensen ontheemd raakten, en 1850 burgers de dood vonden, was het de eerste keer dat de VN het conflict ter sprake bracht.

‘De leden van de Veiligheidsraad moeten de Kameroense regering en de leiders van de separatisten oproepen om een einde te maken aan het geweld tegen de burgerbevolking. De verantwoordelijken voor dat geweld moeten bovendien aansprakelijk worden gesteld’, aldus nog Mudge.

Human Rights Watch vraagt de Veiligheidsraad om het escalerende conflict in Kameroen als een formeel punt op haar agenda te zetten. Zolang dat niet gebeurt, komt er geen officiële resolutie, communicatie of verklaring.

De Belgische en Duitse VN-ambassadeurs benadrukten uitdrukkelijk dat mensenrechtenschenders berecht moeten worden

Bezorgdheden

De panelleden drukten unaniem hun bezorgdheid uit over de moeilijke toegang die hulpverleners krijgen tot het conflict. De Belgische en Duitse VN-ambassadeurs benadrukten uitdrukkelijk dat mensenrechtenschenders berecht moeten worden. België maakt sinds begin dit jaar als niet-permanent lid deel uit van de Veiligheidsraad.

De Franse ambassadeur stelde dat het beschermen van burgers cruciaal is, en meende dat een inclusieve dialoog de enige weg uit de impasse is. Het land wordt door velen in Engelstalig Kameroen gezien als beschermheer van president Biya. Indonesië spoorde de Afrikaanse Unie aan om proactiever te handelen.

En zo gaf de internationale gemeenschap in meer of mindere mate uitdrukking aan de bezorgdheid over het escalerende conflict. Viel uit de toon: de ambassadeur van Kameroen, Tommo Monthé. Die wist te vertellen dat de humanitaire situatie geen bedreiging vormt voor de internationale vrede of veiligheid, waarna hij zich afvroeg waarom het onderwerp nota bene in de Veiligheidsraad werd besproken. ‘Kameroen is geen paradijs, maar ook geen hel’, sprak Monthé.

Hij suggereerde dat de bezorgdheid van de internationale gemeenschap aangewakkerd werd door ‘de zoektocht naar markten van ngo’s die de cijfers van humanitaire behoeften willen vergroten.’ De realiteit veegt de vloer aan met Monthé’s onbekommerdheid.

Vuile oorlog

Het is al sinds eind 2016 onrustig in de Engelstalige departementen van Kameroen. De protesten vonden hun oorsprong in de vermeende politieke en economische discriminatie van de Engelstalige minderheid door het Franstalige regime van Paul Biya. Deze situatie muteerde eind 2017 in een volbloed vuile oorlog

Regeringstroepen voeren intussen zo goed als dagelijks raids uit op Engelstalige dorpen. Ze branden de huizen van willekeurige inwoners plat en gaan er lukraak aan het moorden. Amnesty International bracht aan het licht dat burgers er zonder enige vorm van proces opgesloten en gefolterd worden in geheime gevangenissen.

In 2017 ontstonden verschillende gewapende groeperingen, die zich engageerden in de strijd voor onafhankelijkheid. In de volksmond worden ze de ‘Ambaboys’ genoemd, naar de staat die ze vooropstellen: Ambazonië. Ze bezondigen zich aan gedwongen rekrutering, en kidnapping van onder meer leraars en schoolkinderen. Regelmatig worden scholen in de regio gedwongen om de deuren te sluiten, uit veiligheidsoverwegingen, aldus Marc Bareta, een vooraanstaande Engelstalige activist.

Volgens International Crisis Group vonden er sinds eind 2016 al 1850 mensen de dood

Volgens International Crisis Group vonden er sinds eind 2016 al 1850 mensen de dood. Meer dan een half miljoen mensen sloeg op de vlucht. En terwijl de lijst wreedheden groeit, ziet de internationaal gereputeerde denktank bovendien geen licht aan het einde van de tunnel. ‘De regering rekent op een militaire overwinning en weigert de staatsvorm bespreekbaar te maken. De separatisten willen niets minder dan onafhankelijkheid. Er is geen dialoog.’

Politiestaat

In de 36 jaar dat Paul Biya aan de macht is, omringde hij zich in hoofdzaak met Franstalige medewerkers. In oktober 2018 vond zijn zevende herverkiezing plaats. Eén van Biya’s rivalen uit de armlastige oppositie, Maurice Kamto, maakte gewag van geknoei met de verkiezingsresultaten. Eind januari van dit jaar verdween hij samen met 200 van zijn aanhangers achter de tralies, waar hij tot vandaag verblijft.

Protesten vonden plaats voor de Kameroense ambassades in Parijs en Berlijn, waar er zich grote groepen uit de diaspora bevinden. Die protesten zij niet zonder risico, omdat ze worden gemonitord door agenten van het regime, zegt een lid van de Kameroense diaspora in Antwerpen.

‘Wie protesteert, kan zich bij aankomst in Kameroen minstens verwachten aan een verhoor, of wordt zelfs in de gevangenis gesmeten’, zegt de man, die om deze redenen anoniem wil blijven.

Journalistiek werk verrichten in de getroffen regio wordt nagenoeg onmogelijk gemaakt. Op 12 april 2019 werd Ilaria Allegrozzi, onderzoekster van Human Rights Watch de toegang tot het land ontzegd. Dit is voor Allegrozzi meer dan een teken aan de wand. ‘Het wil zeggen dat de regering beseft dat ze iets te verbergen heeft, namelijk de zware mensenrechtenschendingen die haar troepen begaan.’

Blijf op de hoogte

Schrijf je in op onze nieuwsbrieven en blijf op de hoogte van het mondiale nieuws

Bovendien vindt Allegrozzi dat deze manier van handelen weinig zoden aan de dijk zal brengen in de relatie tussen de Kameroense regering en de internationale gemeenschap. ‘Een oplossing blijft zo verder weg dan ooit’, stelt ze.

Eens bezien als de rots in de woelige Afrikaanse branding, dreigt Biya nu af te glijden naar het beeld van de archetypische Afrikaanse dictator: oud, machtsgeil, incompetent, zonder geweten

Internationale stilte?

Zo verliest Paul Biya stilaan het aureool dat hij door de internationale gemeenschap decennialang kreeg toegemeten. Eens bezien als de rots in de woelige Afrikaanse branding, dreigt hij nu af te glijden naar het beeld van de archetypische Afrikaanse dictator: oud, machtsgeil, incompetent, zonder geweten.

Gevraagd naar een reactie, stuurt Mark Bareta op Whatsapp een ingesproken bericht. ‘Ik bid dat de impact van de wreedheden op ons volk eindelijk doordringt. We verwachten dat dit uitdraait op een formeel punt op de agenda van de Veiligheidsraad, zodat er een sterke verklaring geformuleerd kan worden. Alleen zo kunnen de strijdende partijen aan de dialoog beginnen.’

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.