Hadden Theo en Bart dát geweten…!

Nog nooit werd een internationaal verdrag zo heftig en publiek besproken als het Migratiepact. MO*lezers behoorden tot de eersten die op de hoogte waren van de intentie om zo’n Global Compact te onderhandelen en ze wisten ook al meer dan een jaar dat de verantwoordelijke staatssecretaris niet bij de les was. MO*lezers kregen, met andere woorden, de voorbije twee jaar tijdige, diepgaande, genuanceerde en geëngageerde informatie over migratie, mensenrechten en het internationale pact dat daarover onderhandeld en afgesproken werd. Hadden Theo Francken en Bart De Wever MO* beter gelezen, dan hadden ze tijdig (en rationeler) kunnen reageren.

[Dienstmededeling: wij kunnen dit soort journalistiek maar volhouden dankzij de steun van proMO*s: lezers die elke maand 4€ of elk jaar 50€ bijdragen omdat ze de journalistiek van MO* nodig vinden. Onze berichtgeving over het Migratiepact bewijst dat de bijna 1400 huidige proMO*s in het juiste, journalistieke project investeren. Doe dat ook, maak mondiale journalistiek mogelijk, word nu proMO* ]

Een korte chronologie van twee jaar volgehouden journalistiek werk:

September 2016. Pieter Stockmans is in New York om de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties bij te wonen en te verslaan. Hij bericht over het aannemen van de New York Declaration for Refugees and Migrants, waarover Alexander De Croo zei: ‘Vandaag nemen we de New York Declaration aan. Een verklaring die verder gaat dan enkel symbolisme. Een verklaring die ons leidt naar internationale verplichtingen. Deze tekst is de eerste stap naar een multilateraal antwoord op ongecontroleerde migratiestromen en de vluchtelingencrisis.’

September 2017. Gie Goris is in New York voor de #UNGA, zoals de Algemene Vergadering van de VN in zijn Engelse afkorting het tot hashtag schopte. Staatssecretaris Francken is er ook, klaarblijkelijk om de omvorming van de New York Declaration in een Global Compact on Migration en een andere Global Compact on Refugees mee te begeleiden. We kregen Francken niet te spreken, maar zagen hem wel “aan het werk”: ‘België werd vertegenwoordigd door staatssecretaris Theo Francken, maar omdat de tijd erg krap werd, liet hij zijn beurt voorbijgaan zonder het Belgische standpunt toe te lichten. We vroegen daarom of we de schriftelijke voorbereiding even mochten lezen, maar de woordvoerster antwoordde dat er slechts een paar bullet points waren — ook die kregen we niet te zien. De staatssecretaris liet zich wel snel fotograferen aan de zijde van zowel UNHCR-baas Filippo Grandi als IOM-baas William Swing: ‘Working together to protect refugees and migrants’, was de boodschap voor de thuiswacht.

November 2017. In Mechelen spreken we zelf met William Swing. Een citaat: ‘Het zal al mooi zijn als we volgend jaar een overeenkomst hebben waardoor alle landen zich engageren tot gedeelde verantwoordelijkheid voor alle slachtoffers van mensenhandel, irreguliere migranten, economische migranten, niet-begeleide minderjarigen en andere kwetsbare groepen die onderweg zijn en op een of andere manier bescherming nodig hebben.’

Juni 2018. De MO*redactie weet dat de lancering van de Global Compact in Marrakech zal samenvallen met de zeventigste verjaardag van de Universele verklaring van de Rechten van de Mens, terwijl de moeilijkheden die de VS en Hongarije maken rond de Compact net over mensenrechten gaan. We beslissen daarom het decembernummer van het magazine rond Migratie & Mensenrechten op te bouwen, in de hoop aandacht te krijgen voor dit cruciale thema..

November 2018. Nadat premier Michel zijn steun uitsprak voor de Global Compact in de Algemene Vergadering van de VN van dit jaar, trok de N-VA eind oktober plots zijn steun in, waardoor een regeringscrisis zonder voorgaande ontstond. Du jamais vu, omdat het over een zacht internationaal akkoord ging, en omdat de dissidente ministers dagenlang weigerden op te stappen. Daardoor werd de Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration het meest becommentarieerde en zelfs wellicht het meest gelezen internationale “verdrag” ooit in België. We begonnen ons magazinedossier dan ook te publiceren een maand voor het verschijnen van het nummer. Want MO* was het enige medium (en is dat nog steeds) dat een eigen interview had met Louise Arbour, de speciaal gezant van de VN-secretaris-generaal voor Migratie. Op basis van de opgebouwde kennis de voorbije jaren, kon Pieter Stockmans ook snel de noodzakelijke nuance aanbrengen in het felle debat, met onder andere het door god en klein pierke gelezen en gedeelde 10 redenen voor het parlement om het migratiepact te steunen.

Een kleine week voor de bijeenkomst in Marrakech verscheen dan het magazine, met daarin niet alleen het Arbour-interview, een analyse van het belang van internationale samenwerking rond migratie en een verhaal over klimaatmigratie in Nederland en Bangladesh, maar ook reportages over migratie uit Oeganda, Ethiopië, Zweden, Tunesië en Portugal. Daarmee krijgen abonnees (en op termijn ook de online lezers) een veel juister en meer geschakeerd beeld van de uitdagingen die migratie vandaag inhoudt -in Noord én Zuid.

Vind jij dat MO* noodzakelijk journalistiek werk levert en wil je daar dichter bij betrokken worden? Word dan nu proMO* voor 4 euro per maand of 50 euro per jaar.