Na een economische crisis volgt géén nieuw evenwicht dat optimaal is voor iedereen — in tegenstelling tot wat klassieke economen geloven. Politiek econoom Hielke Van Doorslaer neemt daarom liever de machtsverhoudingen onder de loep. ‘Wie wint en wie verliest?’
Kunnen we het ons echt veroorloven om in deze tijden van klimaatcrisis en groeiende ongelijkheid geen vermogensbelasting in te voeren?, vraagt Eva Smets, directeur van Oxfam België, zich af. 'Miljardairs zijn een teken van een zieke economie.'
Hoop is op veel plaatsen te vinden, merkt radiomaakster en MO*columniste van de maand Layla El-Dekmak op. In het wapperen van een vlag, het trots meedragen van een stuk fruit of het schilderen in bepaalde kleuren. Geen verrassing dus dat de nieuwe Israëlische regering de Palestijnse vlag verbiedt.
2023 wordt een uitdagend jaar voor de bestrijding van conflicten, schrijft Charline Burton van de ngo Search for Common Ground. Maar als we beter begrijpen welke dynamieken er spelen en welke groepen niet over het hoofd mogen gezien worden, kunnen vredesoplossingen concreter en effectiever zijn.
Als grootste etnische minderheid van Europa kampen Roma nog steeds met discriminatie en uitsluiting. Een grote groep onder hen is dakloos en heeft geen of nauwelijks toegang tot water en elektriciteit. De oplossingen liggen nochtans voorhanden, schrijft Sander Vanmaercke van Caritas Vlaanderen.
Het falen van de commissie koloniaal verleden is slecht nieuws, vindt mensenrechtenexpert Bonny Ibhawoh. Gerechtigheid voor wie geleden heeft onder dat verleden kan tenslotte niet eindeloos worden uitgesteld. ‘Je kan het blikje voor je uit blijven schoppen, maar daarmee verdwijnt het niet.’
Begin januari overleed Mark Fillet. Als hoofdredacteur van Wereldwijd (voorloper MO*magazine) speelde hij een belangrijke rol voor de mondiale journalistiek in Vlaanderen. Gie Goris werd enkele jaren later zijn opvolger en was ook daarvoor al lange tijd bevriend met hem. Een persoonlijke hommage.
Zou tederheid een goed voornemen kunnen zijn voor het nieuwe jaar? En hebben we daar dan wel de moed voor? Het loont, betoogt MO*columnist Jan Mertens, want in onze kwetsbaarheid zijn we met elkaar verbonden.
Waarom zouden wij de rechtsstaat respecteren als de Belgische staat dat niet eens zelf doet, vraagt MO*columniste Layla El-Dekmak zich af. Ze ziet hoe vluchtelingen het recht op bed, bad en brood keer op keer wordt ontzegd. En dat terwijl de staat daarvoor al meermaals op de vingers werd getikt.
Als studente nam Ladan Rahbari meermaals deel aan betogingen in Iran. De Belgisch-Iraanse politiek sociologe, vandaag docente aan de Universiteit van Amsterdam, herinnert zich de grimmige sfeer nog goed: ‘Ik denk niet dat ik ooit in mijn leven een vergelijkbare angst heb ervaren.’
De Europese emissiehandel wordt uitgebreid naar mobiliteit en verwarming. Een sociaal klimaatfonds moet de impact voor de armste gezinnen verzachten, maar deskundigen waarschuwen dat het mogelijk niet volstaat.
Is het terecht dat scholen en sociale organisaties religieuze of levensbeschouwelijke symbolen weren? Wettelijk gezien kan dat. Maar is het ook wenselijk? Drie specialisten roeren zich in het beladen debat. ‘Een open houding kan voor heel wat organisaties een meerwaarde zijn.’