Overleven als straatverkoper in Khartoem

Suzie Bernardo neemt elke ochtend voor dag en dauw de bus naar de Sudanese hoofdstad Khartoem om piepkleine glaasjes hete thee te verkopen op de markt. Zonder vergunning. “Ik ben drie keer gearresteerd omdat ik hier thee verkoop.”
Khartoem telt als gevolg van de recente burgeroorlog zo’n twee miljoen vluchtelingen uit het zuiden van het land, en uit Ethiopië, Eritrea en Uganda. De toevloed zorgt ervoor dat ongeschoold werk uiterst moeilijk te vinden is. En dus bloeit de straatverkoop.

Maar Khartoem wil zijn imago oppoetsen om aantrekkelijk te zijn voor investeerders. Daarom werd vorige maand een wet ingevoerd die het verstrekken van licenties aan straatverkopers op grotere markten verbiedt. In andere gevallen is vaak niet duidelijk wat de prijs van een licentie is, zeggen Suzie en andere verkopers. Ze vermoeden dat de politie die opdrijft om geld in eigen zak te steken, en dat ze het zich niet kunnen veroorloven legaal te werken.

Ik ben gevraagd een vergunning te betalen die zo’n zestien euro per maand zou kosten, zegt Bob Mayun. Het is hem wel eens voorgevallen dat hij dat bedrag op een dag verdient, maar veel vaker verdient hij niets.

“Buiten het centrum kost een vergunning maar 500 pond (20 eurocent) per dag”, zegt Rugaia Salih Mohammed. Zij is programmadirecteur van de Sudanese Ontwikkelingsorganisatie, een organisatie die vrouwen die in de informele sector werken probeert te organiseren. “Wij raden onze vrouwen aan een vergunning te kopen.”

“Ik heb vijf kinderen. Ik moet hen eten geven, ik moet hun schoolgeld betalen. Mijn man is verlamd en kan niet werken”, zegt Suzie, theeverkoopster zónder vergunning in de souk Afringi. Ze zit tussen tientallen mensen die van alles en nog wat aan de man proberen te brengen: horloges, gsm-hoesjes, sokken, dassen, schoenen. Haar eigen draagbare kolenvuurtje en de potten met thee, koffie en suiker staan opgesteld in een dun streepje schaduw van een muurtje. Tien uur per dag staat ze hier. De temperatuur loopt gewoonlijk op tot meer dan 40 graden Celsius, en bij haar vuurtje is het nog veel warmer.

Als de politie haar oppakt, nemen ze haar spullen in beslag en die krijgt ze niet terug. De ultieme vernedering, zegt ze, is dat dezelfde politiemensen later terugkomen en haar thee drinken. En weigeren te betalen. De politie komt verschillende malen per dag naar deze stoffige uithoek. Ze blazen op hun fluitjes en zwaaien met hun gummiknuppels. De verkopers graaien dan zoveel mogelijk bij elkaar en rennen weg. De ongelukkigen die niet snel genoeg zijn, worden gearresteerd en hun goederen in beslag genomen.

“Soms vraagt de politieman gewoon een beetje geld voor zichzelf”, zegt Ali Hassan. Hij verkoopt horloges. Met vergunning nu, hoewel hij er jarenlang geen had.

Sidiqa Washi, het hoofd van de Sudanese Vrouwenunie, beweert dat straatverkoopsters geviseerd worden door politiemensen. Ze zegt dat sommige vrouwen die gearresteerd werden, zeggen dat ze in de gevangenis zijn verkracht.

“Deze mensen liegen”, reageert politiewoordvoerder Hamdil El Khalifa. Hoogstens zijn er enkele mensen in het korps die hun positie misbruiken, maar er zijn voorzorgen om dat te voorkomen. Agenten zijn meestal vergezeld van iemand die hen observeert. Verkrachtingen zijn “onmogelijk”. “Elk politiebureau heeft aparte afdelingen voor vrouwen en kinderen. Mannen komen daar niet binnen. Er is altijd een vrouwelijke bewaker aanwezig.”

Dat vrouwen extra geviseerd worden, komt volgens hem omdat ze wijn en marihuana verkopen. “Mannen doen dat minder vaak”. Veel vrouwen uit het zuiden maken een alcohol uit vijgen die aragi heet. In Khartoem is alcohol illegaal. Volgens El Khalifa neemt de politie maandelijks “tonnen” alcohol en drugs van straatverkopers in beslag.

Volgens Mohamed zijn die beweringen sterk overdreven. Volgens haar worden vrouwen geviseerd omdat ze vaak minder in staat zijn de politie te ontlopen of hun rechten niet kennen. (ADR/JS)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.