Lima huurt vader 'nultolerantiebeleid' in

Bratton, die in de jaren 90 met zijn ‘nultolerantiebeleid’ de
misdaadcijfers in New York spectaculair deed zakken, krijgt 40.000 dollar
voor een eerste diagnose van de misdaadsituatie in Lima en een overzicht
van de mogelijke oplossingen. Die opdracht moet in mei afgerond zijn.
Bratton heeft eerder al advies geleverd aan politiediensten in Brazilië,
Chili, Ecuador en Venezuela.

In Lima vormen extreem gewelddadige jeugdbendes een bijzondere uitdaging.
Die tot de tanden gewapende groepen raken vaak met elkaar slaags, maar
overvallen ook geregeld voetgangers en straatventers. Sommige bendes hebben
de gewoonte tijdens voetbalwedstrijden hele wijken met veel geweld onder
hun controle te brengen.

In New York, dat in 1994 nog als de gevaarlijkste stad van de VS werd
beschouwd, daalde het aantal moorden dankzij de tussenkomst van Bratton in
vijf jaar tijd met 68 procent. Het aantal zware misdaden werd in diezelfde
tijd gehalveerd. Het succesrecept van Bratton bestaat uit de onmiddellijke
aanpak van kleine overtredingen, omdat die het tolereren daarvan tot
zwaardere misdaden aanleiding zou geven. Misdaden worden in New York nu ook
strenger bestraft. Verder zijn de ordediensten ook nauw gaan samenwerken
met de buurtbewoners.

Voor wat dat laatste punt aangaat, moet Bratton in Lima niet van nul
vertrekken.
In de wijken waar de rijkere inwoners van Lima wonen, hebben de
stadsdiensten de ‘serenazgo’ weer in het leven geroepen - een ongewapende
maar geüniformeerde stadswacht die samenwerkt met de politie. In de armere
volkswijken is met steun van de politie een andere soort burgerwachten
opgericht die ook toekijken op de veiligheid in de wijk. De meer dan 37.000
dergelijke burgerwachten die in heel Peru actief zijn, houden ook de buurt
proper, zorgen voor de aanleg en het onderhoud van volkstuintjes en
organiseren sportactiviteiten om de buurtbewoners dichter bij elkaar te
brengen.

De stijging van de criminaliteit die Peru voorbije jaren heeft gekend,
wordt toegeschreven aan de economische crisis die een groot deel van de
Peruaanse bevolking in de armoede heeft doen verzeilen. Ook het extreme
geweld waaraan linkse rebellenbewegingen en het leger zich tussen 1980 en
1998 overgaven, heeft de samenleving rauwer gemaakt. Volgens César Ortiz,
de voorzitter van de Vereniging voor Burgerveiligheid, heerst in Peru
verder ook een cultuur van straffeloosheid - er worden te weinig misdaden
opgelost en de vervolging van daders duurt te lang. Iedereen heeft dan ook
de indruk dat hij zelf voor zijn eigen veiligheid moet zorgen. De meeste
bedrijven hebben veiligheidspersoneel in dienst, en de huizen van de
rijkere Peruanen lijken op versterkte vestingen. Door dat opbod neemt de
onveiligheid echter nog toe. Volgens Ortiz is het belangrijk dat de
overheid misdadigers dichter op de hielen gaat zitten. De burgers moeten
leren dat ze de ordediensten daarbij actief moeten helpen.