Getraumatiseerde vrouwen hopen op zelfstandig Zuid-Soedan

Soedanese vrouwen kijken reikhalzend uit naar meer gelijkheid in een onafhankelijk Zuid-Soedan. “Ik ken geen enkele vrouw die deze week tegen een zelfstandig zuid-Soedan stemt”, zegt Mary Nawai Martin, een vertegenwoordigster in het Zuid-Soedanese parlement.

“De eerste dag van het referendum sliepen we niet”, zegt Margaret Michael Modi, hoofd van vrouwenzaken in de staat Centraal Equatoria. “Bij het stembureau zag ik vrouwen huilen toen ze hun stem uitbrachten.”

Modi ziet afscheiding van het noorden als bevrijding. “We zijn zo lang onderworpen geweest aan islamitische wetten, die onze vrijheid grotendeels inperkten, en samen met de traditionele wetten van het zuiden hielden die ons op de bodem van de samenleving.” Volgens Modi biedt een onafhankelijk Zuid-Soedan een betere uitgangspositie om te werken aan rechten voor vrouwen, die door de burgeroorlog maar liefst 65 procent van de bevolking uitmaken.

Groepsverkrachtingen

Vrouwen waren de grootste slachtoffers van de burgeroorlog. Er zijn geen uitgebreide cijfers over verkrachting, maar volgens onderzoekers was seksueel geweld wijdverspreid. Uit een enquête bij 250 vrouwen in de gemeente Juba bleek dat 36 procent slachtoffer was van groepsverkrachting, 28 procent was verkracht na te zijn ontvoerd en andere vrouwen waren gedwongen tot seks in ruil voor voedsel.

“Vrouwen leven nog steeds met hun trauma. Voor ons zien we de afscheiding als eerste stap naar vrijheid, om de vrouwen van Zuid-Soedan waardigheid te geven.”

Ook na het vredesakkoord van 2005 bleef seksueel geweld bestaan. Vrouwen in West-Equatoria zijn het slachtoffer geworden van de Oegandese rebellengroep de Lord’s Resistance Army. Veel vrouwen zijn ook slachtoffer van huiselijk geweld en gedwongen huwelijken. Ze worden benadeeld door gebruiken zoals het betalen van een bruidsschat en het betalen van een meisje aan een familie als compensatie voor een moord.

Gewoonterecht

Toegang tot de rechtspraak hebben ze amper, blijkt uit een rapport van het United Nations Population Fund (UNFPA). “Meer dan negentig procent van de rechtszaken vindt plaats onder gewoonterecht, dat vaak niet in overeenstemming is met internationale mensenrechten en mannen bevoordeelt.”

Het zal een van de prioriteiten van de nieuwe staat moeten zijn om dit recht te zetten. Het recht op gelijke behandeling is al opgenomen in de interimgrondwet van het zuiden, maar het is een grote uitdaging om dat in de praktijk te brengen in een land waar nog amper een rechtsstaat is.

“Tijdens de oorlog hadden we niet veel tijd om voor onze rechten op te komen”, zegt Nawai. “In leven blijven, daar ging het om. We verwachten niet dat de regering alles in één klap oplost, maar we verwachten wel een grotere inspanning.”

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.