Geen grote doorbraak in Poznan

Canada, Japan en Australië hoorden bij de meest uitgesproken tegenstanders om een meer expliciete verwijzing naar de cijfers 25 tot 40 procent op te nemen. De Belgische klimaatspecialist Jean-Pascal Van Ypersele, ondervoorzitter van het international klimaatpanel, vond dit heel erg: ‘De EU heeft alle moeite om zijn belofte om tot 20 procent vermindering waar te maken, terwijl we weten dat er meer nodig is. Een verwijzing naar minstens 25 procent is broodnodig.’

Samenwerking op langere termijn

In Poznan raakten de 192 landen het wel al eens over een werkprogramma voor 2009 om te praten over de samenwerking over de lange termijn. Die klimaatactie moet de economie in een groenere richting sturen en bevat afspraken welke landen daartoe welke inspanningen moeten doen.
De ontwikkelingslanden vragen, bovenop de klassieke ontwikkelingshulp van 0.7 procent van het BNP van de rijke landen, tussen een half en een procent van het national inkomen van de rijke landen om extra inspanningen te kunnen doen. Een ander luik bevat afspraken over de overdracht van technologie van de rijke naar de ontwikkelingslanden.

Geen Wereldbank

De Wereldbank positioneert zich om het geld, dat ontwikkelingslanden krijgen om zich aan te passen aan de klimaatverandering, te controleren. 142 organisaties hebben zich in een gezamenlijke verklaring echter gekant tegen voorstellen om de financiering van de strijd tegen de klimaatverandering over te laten aan de Wereldbank.
‘De Wereldbank is geen geloofwaardige instelling om de strijd tegen de klimaatverandering te voeren’, zegt Karen Orenstein van Friends of The Earth. ‘Ontwikkelingslanden hebben dringend nood aan miljarden dollars, de stormen, droogte, hongersnoden en overstromingen ten gevolge van de klimaatverandering aan te kunnen, en om een klimaatvriendelijke economie uit te bouwen.’

Ontwikkelingslanden hebben dringend nood aan miljarden dollars, de stormen, droogte, hongersnoden en overstromingen ten gevolge van de klimaatverandering aan te kunnen, en om een klimaatvriendelijke economie uit te bouwen.

Voorbeeldig

De Wereldbank roept de internationale gemeenschap op om naar Latijns-Amerika te kijken, de regio met de meeste biodiversiteit in de wereld, voor innovatieve oplossingen om de klimaatcrisis te keren.
Zo heeft Mexico in 2007 niet-bindende langetermijndoelen opgesteld die moeten leiden tot een reductie van de uitstoot in de energiesector met 21 procent in 2014. Brazilië werkt aan energieonafhankelijkheid door het uitbreiden van de alternatieve energiebronnen, zoals waterkracht, ethanol en biodiesel. In Curitiba (Brazilië) en Bogata (Colombia) zijn milieuvriendelijke openbaar vervoerssystemen opgezet. Ondanks deze innovaties, neemt de uitstoot in Latijns-Amerika nog wel toe.

Inheemsen willen inspraak

Inheemse woudbewoners willen meer inspraak bij de voor hen cruciale onderhandelingen over de uitbreiding van emissierechten naar wouden in ontwikkelingslanden. De handel in uitstootrechten biedt industrielanden de mogelijkheid om hun overmatige CO2-uitstoot door milieuvriendelijke maatregelen elders te compenseren.
Inheemse woudbewoners zien de voorstellen voorlopig als een bedreiging voor het behoud van hun cultuur en leefgebieden. ‘Inheemsen zijn extreem kwetsbaar voor klimaatverandering, en toch krijgen we hier geen stem, anders dan andere betrokkenen’, zegt Tom Goldtooth, directeur van het Indigenous Environmental Network.