Egyptische arbeidersbeweging gelooft weer in zichzelf

De laatste staking in Mahala El-Kobra dateerde al van 1988. Arbeiders van de al-Mahala Textielfabriek (Ghazl al-Mahala) begonnen vorig weekend aan hun vijf dagen durende actie. De druppel die de emmer voor de arbeiders deed overlopen, was de aankondiging van Mahmoud el-Gebaly, de directeur van de fabriek, om een door de regering beloofde bonus niet langer uit te betalen.

De arbeiders beschuldigden de bedrijfsleiding ervan de kosten te willen drukken om de onderneming aantrekkelijker te maken voor een private overname. De werknemers vinden juist dat ze veel meer zouden moeten verdienen. “Wij produceren heel veel, maar krijgen zeer weinig terug. Onze salarissen zijn zo laag dat we de kleren die we produceren zelfs niet kunnen kopen”, zegt Sameh Hassan, een textielarbeider. Ook de ongezonde arbeidsomstandigheden vormden al langer een bron van frustratie voor veel arbeiders.

Een kwart van de stakers waren vrouwen. “Als het erop aankomt voedsel voor onze kinderen op tafel te zetten, hebben we er alles voor over”, zegt Ayman Taha (28) die op de verkoopsafdeling van Ghazl al-Mahala werkt.

De staking had ook een uitgesproken politiek tintje. “De arbeidersrevolutie”, kopte de oppositiekrant al-Wafd. Het onafhankelijke dagblad Al-Masri al-Youm bracht foto’s van arbeiders die spandoeken met slogans tegen de regering droegen. ”Ze gaan ervan uit dat deze staking het gevolg is van infiltratie door de Moslimbroederschap. Ze hadden nochtans alle leden van die oppositiepartij gevangen gezet nog voor de sociale verkiezingen van vorige maand plaatsvonden. Het is het zoveelste flauwe excuus om onze eisen te negeren.”, zegt Ayman Taha.

Opvallend is dat het doorgaans gewelddadige politieoptreden uitbleef. De overheid bleek onder de indruk van het massale karakter van de staking en de uitvoerige mediaberichtgeving.

De Egyptische vakbonden hopen dat het succes de sociale strijd nieuw leven kan inblazen. De vakbeweging in Egypte leek lang op sterven na dood.