Een nieuwe ramp voor Haïti

Chalmers hekelde het beeld dat de internationale media van Haïti brachten, enkele dagen na de aardbeving. Terwijl de camera’s vooral plunderingen en criminaliteit van de radeloze bevolking in beeld bracht, viel ter plaatse vooral de ongekende onderlinge solidariteit van het Haïtiaanse volk op, aldus Chalmers. 
‘Het Haïtiaanse volk heeft vooral zichzelf moeten helpen, want de regering blonk uit in afwezigheid en passiviteit. Ook grote ngo’s hebben vaak de toegestroomde hulp gebruikt om hun structuren ter plaatse te verstevigen, eerder dan te kijken naar de dringende noden van de Haïtianen.’ De internationale gemeenschap is bijzonder genereus geweest op de donorconferentie in New York, erkent Chalmers, maar hij twijfelt of al dat geld effectief zal gegeven worden, en of er geen nieuwe voorwaarden zullen aan verbonden zijn. Het kan volgens de directeur van Papda geenszins een basis zijn om de schuldenlast van het totaal geruïneerde land nog te vergroten. 

VS-bezetting

Intussen is de toestand grotendeels onder controle van militairen gekomen. Volgens Chalmers is het aantal buitenlandse militairen mogelijk tot 43 000 opgelopen, als alle engagementen zijn nagekomen. Het aantal aanwezigen voor de VN-vredesmacht Minustah werd opgetrokken met 2000 extra soldaten- tot 8940 in totaal, en met 1500 politieagenten, tot 3711 politiemensen in totaal. Onmiddellijk na de aardbeving werd het eiland onder de voet gelopen door 20 000 VS-militairen, al zijn daarvan wel weer een deel terug vertrokken.
 ‘Wat vooral verontrustend is, aldus Chalmers, is dat die daar zijn zonder enig mandaat vanuit de VN, zonder enige verklaring of overeenkomst, zonder duidelijke taakomschrijving,  zonder duidelijke termijn. De hulp vanuit de VS is massaal geweest, maar van elke dollar hulp is 0,43 cent gegaan naar militair materiaal. Onmiddellijk na de aardbeving kwamen er vier VS-boten, waarvan één een hospitaalschip, met een ondercapaciteit om de duizenden gewonden te helpen, en drie oorlogsboten, met nucleair materiaal aan boord.

Monsanto helpt met ggo-zaden

Omdat de Haïtiaanse boeren duizenden slachtoffers van de aardbeving opvingen en hun zaaigoed besteedden aan voedsel voor de hongerigen, was er nood aan nieuw zaaigoed. Monsanto is Haïti ter hulp gekomen, met tonnen ggo-zaad, dat voor vele Haïtianen onaanvaardbaar is. ‘Het is zaad voor de dood’, klinkt het uit de mond van Iderle Brenus, Haïtiaanse boerin en lid van Via Campesina.
Eind van dit jaar zouden er verkiezingen moeten komen, maar het is erg onwaarschijnlijk dat die er komen. Onlangs werd voor 18 maanden de noodtoestand afgekondigd, waardoor ook de democratische instellingen zijn gekortwiekt.  Op 5 juni, VN dag van het Milieu, zal er in Port au Prince een betoging plaats vinden tegen deze gang van zaken.