Chileense activisten zitten Braziliaanse miljardair dwars

Achter het Castillaproject zit energiebedrijf MPX, een dochteronderneming van EPX Group, die eigendom is van Batista, de op zes na rijkste man ter wereld volgens Forbes Magazine.

Op 810 kilometer afstand van Santiago, in de droge regio Atacama in het noorden van Chili, wil MPX voor 4,4 miljard dollar (3,3 miljard euro) zes kolengestookte elektriciteitscentrales bouwen en twee centrales op olie. Daarmee zou het complex de grootste thermo-elektrische opwekkingsfaciliteit in Latijns-Amerika worden.

Voorstanders van het project houden vol dat de locatie in een bergachtig gebied dat 240 hectare beslaat, acceptabel is omdat het gebied onder de huidige regelgeving is aangewezen voor industrieel gebruik.

Tegenstanders wijzen op de dreiging voor het rijke zeeleven bij Punto Cachos, dichtbij Totoral. Boeren in de omgeving zijn ook bang te maken te krijgen met vervuiling. Hoewel ze de steun hebben van enkele milieuorganisaties, voeren de tegenstanders een ongelijke strijd. Toch boekten ze begin deze maand een succes. De rechtbank in Antofagasta bepaalde dat de milieuvergunning voor de bouw van het Castillacomplex gebaseerd is op een rapport dat illegaal en op arbitraire wijze tot stand is gekomen. De vergunning had daarom nooit verstrekt mogen worden en de werkzaamheden werden stilgelegd. MPX en de overheid zijn nu naar het Hooggerechtshof gestapt.

Miljoenen liters water

Punta Cachos kent een grote biodiversiteit, zegt Alex Muñoz, directeur van de Chileense tak van natuurbeschermingsorganisatie Oceana. Er leven bijvoorbeeld humboldtpinguïns, humboldtaalscholvers en groene zeeschildpadden.  

Om de generators van de elektriciteitscentrales te koelen, zijn dagelijks miljoenen liters zeewater nodig. Dat water wordt na gebruik weer met veel hogere temperaturen in de oceaan geloosd.

“Warmer water verandert het normale functioneren van het zee-ecosysteem, waardoor onevenwichtigheden ontstaan die de biodiversiteit en verschillende soorten bedreigen waar de plaatselijke bevolking van afhankelijk is”, zegt Muñoz.

Daarnaast stoten de elektriciteitscentrales stikstofoxiden, zwaveldioxide en zware metalen zoals kwik uit. Stoffen die extreem gevaarlijk zijn voor de menselijke gezondheid, zegt Sara Larraín, directeur van de niet-gouvernementele organisatie Chile Sustentable (Duurzaam Chili).

Verontreinigde vis

Muñoz legt uit dat er “kwik in de vorm van gas” vrijkomt als er kolen verbrand worden. “Eenmaal in de atmosfeer, condenseert het gas en komt het in de zee terecht. Daar kan het schade toebrengen aan het zeeleven.”

“De consumptie van vis of schaaldieren die verontreinigd zijn met kwik, kan ernstige gevolgen hebben”, zegt hij. “Kwik kan de ontwikkeling van de hinderen hersenen bij foetussen en ook bij volwassenen invloed hebben op de gezondheid van hart en longen.”

De Chileense minister van Energie Pablo Longueira beweert dat het stilleggen van de werkzaamheden “enorme schade met zich meebrengt voor het land.” Chili is volgens hem genoodzaakt de energieopwekkingcapaciteit uit te breiden, in het belang van de economische groei.

Larraín noemt het echter “absurd” dat Chili nog steeds investeert in “vieze, dure geïmporteerde brandstoffen”, terwijl er duurzame alternatieven zijn.