De sterren van Congo

In Congo zelf en ook daarbuiten: talent en creativiteit zat om de dingen in het op één na grootste land van Afrika ten goede te laten keren. Deze zes persoonlijkheden, bijvoorbeeld.

© Caritas Congo

 

Marcel Utembi (58 jaar)

Aartsbisschop van Kisangani en voorzitter van CENCO

De Democratische Republiek Congo, waar Kabila halsstarrig weigert af te treden als president, bevindt zich nog maar eens in een politieke impasse. Onderhandelingen tussen machthebbers, oppositie en de Congolese clerus leidden op 31 december van vorig jaar tot het zogeheten SIlvesterakkoord: in 2017 zouden verkiezingen worden georganiseerd waarvoor Kabila zich niet kandidaat mocht stellen.

Omdat Kabila zijn beloften niet uit zichzelf lijkt te gaan nakomen, roept de Kerk, die in Congo een invloed heeft waar Belgische geestelijken slechts van kunnen dromen, de Congolese bevolking op tot vreedzaam protest. De man die bij de bemiddelingen met Kabila het meest op de voorgrond treedt, is Marcel Utembi, sinds 2009 aartsbisschop van Kisangani. Utembi werd in 1984 op 25-jarige leeftijd tot priester gewijd en klom sindsdien op in de kerkelijke hiërarchie.

Door zijn verkiezing tot voorzitter van de nationale Bisschoppenconferentie van Congo (CENCO) in de zomer van vorig jaar, nam zijn politieke verantwoordelijkheid aanzienlijk toe. Tijdens de onderhandelingen met Kabila heeft Utembi de lastige opdracht om een evenwicht te vinden tussen een duidelijk standpunt en een verzoenende houding.

Thérèse Izay Kirongozi (44 jaar)

Industrieel ingenieur elektromechanica

David Lienemann (CC0)

 

Dat de in Kinshasa geboren en getogen Thérèse Izay Kirongozi geen grijze muis is, is een understatement. Naast haar uiterlijk – Kirongozi is bijna twee meter groot – zijn het voornamelijk haar ingenieursdiploma, een voorliefde voor elektromechanica en de bokssport, een stevige dosis ondernemingszin en een uitgesproken maatschappelijk engagement die haar doen opvallen.

Volgens Kirongozi is alles begonnen toen ze zich met frisse tegenzin en onder lichte dwang van haar vader inschreef aan het hoger instituut voor toegepaste techniek. Vrij snel besefte ze als studente echter dat een technische richting haar wel degelijk lag. Bovendien leerde ze in een voornamelijk door mannen bevolkte omgeving haar mannetje te staan. Na het afronden van haar studie richtte de nu 44-jarige Kirongozi Women’s Technology op, een vereniging die zich inzet om afgestudeerde vrouwelijke ingenieurs samen te brengen en aan te zetten om hun diploma echt te verzilveren.

De bekendste verwezenlijking van Kirongozi en haar vereniging is ongetwijfeld het in 2013 gestarte project Robot Roulage, waarbij robots, voorzien van kleurenschermen en camera’s, werden ingezet om de verkeersveiligheid op gevaarlijke kruispunten in Kinshasa te verhogen. Het project, dat de interesse wekte van verschillende andere Afrikaanse landen, is volgens Kirongozi een voorbeeld van de weg die Congo economisch moet inslaan: afzien van de afhankelijkheid van grondstoffen en volop inzetten op de talenten en de creativiteit van de Congolese bevolking.

Fiston Mwanza Mujila (36 jaar)

Schrijver

www.reserv-art.de (CC BY-SA 4.0)

 

In interviews legt Fiston Mwanza Mujila graag uit hoe hij bij het schrijven van een tekst in de huid kruipt van een componist die een muziekstuk bedenkt. Dat Mujila deze twee kunstvormen probeert samen te brengen in zijn werk komt deels voort uit zijn passie voor jazzmuziek, maar ook uit zijn visie op het leven, dat volgens hem om het bouwen van bruggen draait.

Net zoals hij in zijn literaire creaties, die zowel poëzie als proza en theaterstukken omvatten, de brug slaat tussen taal en muziek, beschouwt Mujila zichzelf als een bemiddelaar tussen verschillende samenlevingen en culturen, iets wat onlosmakelijk verbonden is met zijn levensloop.

De 36-jarige schrijver komt uit Lubumbashi maar woont al geruime tijd in het Oostenrijkse Graz, waar hij ook Afrikaanse literatuur doceert. Mujila, die onder meer een opleiding literatuur volgde aan de universiteit in zijn geboortestad, grijpt zijn lessen aan om met zijn studenten in debat te gaan over Afrika en hen nieuwe invalshoeken te bieden om de Afrikaanse samenleving en cultuur te leren kennen. Zo probeert hij alternatieven aan te reiken voor een volgens hem foute en te stereotiepe beeldvorming van Afrika in de Europese media.

Ook in zijn literaire werk, met name in zijn goed ontvangen debuutroman Tram 83, warvan de Duits evertaling intussen ook bekroond is met de Internationaler Literaturpreis – Haus der Kulturen der Welt, geeft Mujila een inkijkje in de harde Congolese werkelijkheid, die wordt getekend door het (post)kolonialisme en de onstabiele politieke context.

Solange Lusiku Nsimire (45 jaar)

Hoofdredactrice van Le Souverain

bron: twitter

 

Op de World Press Freedom Index, die door de ngo Verslaggevers Zonder Grenzen wordt gepubliceerd en landen rangschikt op basis van hun respect voor persvrijheid, bekleedt de Democratische Republiek Congo dit jaar een weinig benijdenswaardige 154ste plaats. Regelmatig duiken in Congo verhalen op over geïntimideerde, vermiste of vermoorde journalisten. Het is in deze omgeving, meer bepaald in de stad Bukavu, dat Solange Lusiku Nsimire zich vol overgave toelegt op kritische en onafhankelijke berichtgeving.

De twijfel die Lusiku tien jaar geleden had bij haar aanstelling als hoofdredactrice van de krant Le Souverain maakte snel plaats voor een vastberadenheid om te vechten voor een democratische samenleving waar politici hun verantwoordelijkheid nemen en waar de rechten van vrouwen worden gerespecteerd.

Dat Lusiku een getrouwde moeder van zes kinderen is, maakt haar werk er niet gemakkelijker op: haar kritische houding leidde al tot verschillende doodsbedreigingen aan het adres van haar familie. Lusiku heeft echter altijd doorgezet, ongeacht alle gevaren en tegenkanting, en werd voor haar werk en moed al meermaals bekroond, onder meer met een eredoctoraat van de Université catholique de Louvain en een Courage in Journalism Award van de International Women’s Media Foundation.

Cécile Kyenge (53 jaar)

EU-parlementslid

unaoc (CC BY-NC-ND 2.0)

 

Cécile Kyenge is negentien jaar wanneer ze in 1983 met een studentenvisum van Kambove naar Italië reist. Iets meer dan twintig jaar later begint Kyenge, intussen getrouwd met een Italiaanse ingenieur, afgestudeerd als oogarts en lid van de Democratische Partij, in Modena aan haar politieke carrière. Die zal grotendeels in het teken staan van internationale samenwerking en migratie. Zo begint ze onmiddellijk na haar toetreding tot het Italiaanse parlement te ijveren voor de toekenning van het Italiaans burgerschap aan kinderen van immigranten.

Wanneer Kyenge in 2013 wordt aangesteld als Minister voor Integratie, blijkt uit de reacties van een deel van de Italiaanse politici en bevolking dat Italië nog een lange weg te gaan heeft op het gebied van racismebestrijding. Kyenge laat zich echter niet van de wijs brengen en schopt het een jaar later tot Europees Parlementslid.

Naast haar professionele leven als arts en later als politica speelt Kyenge ook een prominente rol bij een aantal verenigingen die zich inzetten voor meer wederzijds begrip tussen verschillende culturele en etnische gemeenschappen. Gediplomeerd, getrouwd met een Italiaan, succesvol politica en geëngageerd burger: Kyenge moet zowat het prototype van een goed geïntegreerde immigrante zijn.

Christ Lanydrek (30 jaar)

Chef-kok

© Sobe Restaurant

 

In het Sobe Restaurant, gelegen in Lanham, een gemeenschap in de Amerikaanse staat Maryland, werkt de dertig jaar jonge chef-kok Christ Lanydrek. Lanydrek, afkomstig uit de Republiek Congo, maar naar eigen zeggen een vertegenwoordiger van het hele Afrikaanse continent, toonde al erg vroeg een passie voor (het bereiden van) eten en werd op jonge leeftijd door zijn grootvader en mentor, eveneens een chef-kok, in het restaurantwezen geïntroduceerd.

© Sobe Restaurant

 

Na een opleiding te hebben genoten in de klassieke Franse keuken besloot Lanydrek zich op aanraden van zijn moeder verder bij te scholen in de Verenigde Staten. Daar werkte hij zich via verschillende banen op tot zijn huidige functie van “culinair directeur”. In deze hoedanigheid heeft Lanydrek de leiding over maar liefst vijf restaurants in de wijdere omgeving van Washington.

De kookkunsten van de jonge chef, die de Franse keuken probeert te koppelen aan regionale ingrediënten en nieuwe smaken, worden kennelijk geapprecieerd. Lanydrek mocht in zijn restaurants al beroemdheden zoals Will Smith ontvangen en stond zelfs in de keuken voor niemand minder dan de familie Obama. Zijn echte droom is echter het openen van een restaurant of koksschool in Afrika, zodat hij zijn vaardigheden en kennis kan doorgeven.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.