Hoe kom je als nieuwkomer aan werk? Samen met zes niet-Europese filmmakers maakte regisseur Annabel Verbeke intieme portretten van werkzoekende vluchtelingen en migranten. De Syrische Zeina Alqahwaji bracht het verhaal van de Koerdische Zinab Tousoun in beeld.

Hadden we het Russische geweld in Oekraïne niet kunnen voorzien? Zijn we de vorige conflicten in Tsjetsjenië, Georgië en Syrië vergeten? Ook Belarus zag de Russische invloed alleen maar toenemen. MO* bracht vijf Antwerpenaren met roots in die landen samen voor een gesprek.

In 2007 zag de feministische organisatie BOEH! (Baas Over Eigen Hoofd) het levenslicht. Al vijftien jaar gaat BOEH! de strijd aan met overheden, scholen en organisaties die meisjes en vrouwen met een hoofddoek uitsluiten. Ida Dequeecker en Samira Azabar schreven een boek over de geschiedenis ervan.

Siska Deknudt is aalmoezenier in de gevangenis van Beveren. Ze brengt openheid in een gesloten wereld, pleit voor hoop in een uitzichtloze situatie. ‘Maar op deze manier kan het niet langer!’

Ruim 5 miljard euro. Zoveel geld stuurden mensen een met migratieachtergrond in 2020 vanuit België naar hun land van herkomst. “Remittances”, zo heten die transacties, en ze overstijgen ruimschoots het bedrag dat België investeert in ontwikkelingssamenwerking. Maar waarom doen mensen het?

Een jaar na de oorlog om Nagorno-Karabach blijven de Armeniërs verweesd achter. Azerbeidzjaanse soldaten hebben zich aan de grens geposteerd, de grensbewoners in de ruige Armeense bergen zijn doodsbenauwd.

Mensen met een vluchtverleden en personen zonder wettig verblijf lopen meer en groter risico op gendergerelateerd geweld, zeker vrouwen. ‘Maar net voor die groep is de bestaande hulpverlening vaak ontoegankelijk’, concluderen zowel de organisatie GAMS als Dokters van de Wereld.

MO*medewerker Marijn Sillis trok samen met fotograaf Patrick Hattori naar Duinkerke en ontmoette er onder andere mensen die samen op de boot zaten met de jonge Iraanse Artin die het leven liet in het Kanaal. ‘Deze situatie is shit, maar als we in Engeland geraken, kunnen we opnieuw hoop koesteren.’

Zonder zorgarbeid stort onze samenleving in. Maar betaalde zorgarbeid gaat vaak samen met minimumlonen en slechte werkomstandigheden, en de onbetaalde blijft simpelweg onzichtbaar. Wie daar de dupe van is? De vrouw. Zeker als ze een migratieachtergrond heeft.

Hoe moet het verder met de twee woonwijken naast metaalbewerkingsbedrijf Umicore in Hoboken? En dan vooral: met de kinderen die er wonen? Zij kunnen er niet gezond opgroeien, maar van een ruim debat lijkt nog geen sprake. ‘Je kan negatieve impact van lood op hun gezondheid niet uitsluiten.’

‘Het is bij momenten verschrikkelijk. Mensen bellen me bang en radeloos op, bijna altijd met vragen van financiële aard.’ De coronacrisis betekent een ramp voor mensen zonder papieren: geen werk meer, geen geld en ook geen toegang tot de gezondheidszorg. Organisaties  luiden de alarmbel, maar op het kabinet van bevoegd minister Maggie De Block ...

De protesten in Chili houden aan. Niet alleen in metropolen zoals Santiago en Valparaiso, ook in kleinere steden komen mensen op straat. Zelfs diep in Patagonië, in Puerto Natales. Een verslag.