Pleitbezorgers van de meritocratie, de slapers van de American Dream, de Donald Trumps die ondanks een kleine ouderlijke lening van een miljoen dollar beweren dat ze hun loopbaan alleen aan zichzelf te danken hebben. MO*-wereldblogger Mathieu Bokestael wijst op de gevaren van deze filosofie.
De dood van Mawda Shawri (2) in een wilde achtervolging op 17 mei 2018 is een symptoom van een maatschappij die mensen maar al te vaak reduceert tot een dierlijk leven; een analyse.
In 1989 stelde Fukuyama al dat we aan het einde van de geschiedenis waren gekomen: de Westerse liberale democratie zou het eindpunt van onze ideologische evolutie zijn, maar is dat wel zo?
Een tijdje geleden verscheen een fantastisch filmpje dat het taalgebruik van Donald Trump analyseerde. Na het zien van het filmpje ging ik nadenken over de taal van Geert Wilders, de Donald Trump van de Lage Landen.
De Oxford Dictionaries verkozen “post-truth” in 2016 tot het woord van het jaar en ook in 2017 lijkt dit buzzwoord alomtegenwoordig. Het woord wordt ook steeds opnieuw gebruikt in de context van de Brexit en van Trump, maar wat betekent het eigenlijk? En wat impliceert het?
Ik verhuisde van India naar Letland: het is een hele verandering, en niet alleen temperatuursgewijs. Alles wat naar socialisme ruikt, wordt in Letland met wrok en argwaan bekeken. Valt het neo-liberalisme nu hetzelfde te beurt?
Het is een moeilijke ochtend voor Brussel. Ze hebben het vorige week letterlijk en figuurlijk horen donderen, alsof het noodweer hen wilde waarschuwen voor de Brexit.
Het is een vreemd gevoel, het leven in een ander land, zeker op een dag zoals deze. Je wil je ervaringen zo veel mogelijk delen met het thuisfront, maar je wil hen ook niet overladen met informatie.
De kwestie Kasjmir is in India altijd al hypergevoelig geweest, maar onder de hindoenationalistische premier Modi lijken dissidente opinies hierover een misdaad te worden. Hoe lang blijft India nog de “grootste democratie ter wereld”?