Zuid-Amerika wordt dé leverancier van landbouwproducten voor de geglobaliseerde wereldmarkt, met soja als locomotief. Bossen, savanne en kostbare biodiversiteit worden daarvoor op grote schaal vernietigd, terwijl gemeenschappen van kleinschalige boeren de grond onder hun voeten verliezen.

De Zuid-Afrikaanse minister van Energie, Buyelwa Sonjica, kiest voor kernenergie om meer stroom te produceren in zijn land. Ook andere Afrikaanse landen moeten volgens haar die optie overwegen. Zuid-Afrika dringt aan op samenwerking binnen Afrika.

De Thaise interim-regering heeft beslist niet te investeren in het initiatief "Eén laptop per kind". Dat wil kinderen in ontwikkelingslanden aan draagbare PCs helpen die amper 78 euro kosten. Volgens de onderwijsminister is het project te duur en populistisch.

De recente opleving van het geweld in Irak heeft bij veel Irakezen het laatste beetje hoop op vrede weggeblazen. Ze vrezen dat er een nieuwe golf van geweld voor de deur staat.

De Verenigde Staten vrezen dat Al-Qaeda een te grote invloed krijgt in Somalië. Ze hebben een resolutie klaar voor de VN-Veiligheidsraad, maar die kan volgens deskundigen aansporen tot nog meer geweld in de Hoorn van Afrika.

De verkiezingsoverwinningen van Rafael Correa in Ecuador en Daniel Ortega in Nicaragua geven de voorstanders van alternatieve economische samenwerking in Latijns-Amerika nog meer wind in de zeilen. Maar de experts zijn het niet eens over hoe zo'n project er moet uitzien.

De Verenigde Naties (VN) raken het niet eens over het zelfbeschikkingsrecht van indianen en andere inheemse volken. Een commissie van de Algemene Vergadering van de VN heeft dinsdag een ontwerpverklaring over het onderwerp verworpen.

Een goede dag om te sterven van de Nederlands-Iraanse journalist-publicist David Danish beschrijft het wedervaren van de jonge Baber in het Iran van de jaren tachtig. De ayatollahs zwaaien de plak, de islamitische revolutie zegeviert en het land is in oorlog met de Iraakse Arabieren.

De lezers van MO* zullen niet opkijken van de ondertitel die het boek van Peter Galbraith meekreeg: Hoe Amerikaanse incompetentie een oorlog zonder einde teweegbracht.

Vroeger was een dagboek iets voor pukkelmeisjes. Vandaag is het een instrument in handen van goed geïnformeerde correspondenten die van op de eerste rij verslag doen van een ramp, een oorlog, een gestolen verkiezing of een andere Mijlpaal in de geschiedenis.

In de portieken, steegjes en gymzalen van Europa wordt een radicale verwerping van de heersende elite bijeengebroed. Dat is niet nieuw, het is integendeel deel van onze Europese traditie en identiteit. Van Maarten Luther over Karl Marx tot Ulrike Meinhof: de unieke dynamiek van de Europese beschaving heeft altijd extremisme voortgebracht en wellich ...